Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia przekonujący argument na rzecz wyjątkowości i cenności życia na Ziemi, łącząc naukowe spostrzeżenia z duchowymi refleksjami. Wyzywa czytelników do ponownego rozważenia roli i odpowiedzialności ludzkości wobec planety, opowiadając się za zmianą paradygmatu myślenia o naszej egzystencji we wszechświecie. Niektórzy czytelnicy uznali jednak, że długość i historyczne ukierunkowanie książki są nadmierne, co doprowadziło do frustracji.
Zalety:Książka jest chwalona za wyjątkowy styl, przejrzystość i inspirujące przesłanie. Wiele recenzji podkreśla jej unikalne połączenie nauki, filozofii i duchowości jako mocną stronę. Gleiser jest chwalony za oferowanie świeżego spojrzenia na związek ludzkości z Ziemią i namiętne wezwanie do działania na rzecz ochrony życia. Kilku recenzentów opisuje ją jako latarnię nadziei i niezbędną lekturę dla naszych czasów.
Wady:Krytyka koncentruje się głównie na długich rozdziałach historycznych książki, które zdaniem niektórych czytelników były niepotrzebne i odciągały uwagę od głównego argumentu. Inni wskazywali na problemy z powtórzeniami i kaznodziejskim tonem w tekście. W kilku recenzjach wspomniano, że książka może nie spełniać oczekiwań osób dobrze zorientowanych w tematach związanych z fizyką i kosmologią, co sugeruje, że mogłaby skorzystać na dokładniejszej redakcji.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Dawn of a Mindful Universe: A Manifesto for Humanity's Future
Zawartość książki:
Wielokrotnie nagradzany astronom i fizyk wzywa do nowego oświecenia i uznania cenności życia, wykorzystując rozum i ciekawość - fundamenty nauki - do badania, pielęgnowania i ostatecznie zachowania ludzkości w obliczu egzystencjalnego kryzysu zmian klimatycznych.
Od czasów Kopernika ludzkość coraz częściej postrzega siebie jako dryfującą, nieznaczącą plamkę w wielkim, zimnym wszechświecie. Brazylijski fizyk, astronom i laureat Nagrody Templetona w 2019 r. Marcelo Gleiser argumentuje, że dzieje się tak dlatego, że straciliśmy iskrę Oświecenia, która kierowała rozwojem ludzkości w ciągu ostatnich kilku stuleci. Chociaż podjęto pewne wysiłki naukowe, aby przezwyciężyć tę coraz bardziej ponurą perspektywę - trwające poszukiwania życia na innych planetach, niedawna idea wieloświata - nie były one wystarczające, aby przezwyciężyć podstawowy problem: straciliśmy naszą moralną misję i współczucie w naszych naukowych przedsięwzięciach.
Gleiser argumentuje, że używamy niewłaściwego paradygmatu do odnoszenia się do wszechświata i naszej pozycji w nim. W tej dogłębnie zbadanej i pięknie wydanej książce wzywa nas do przyjęcia nowej, skoncentrowanej na życiu perspektywy, która uznaje, jak rzadkie i cenne jest życie oraz dlaczego naszą misją powinno być jego zachowanie i pielęgnowanie. The Dawn of a Mindful Universe odnosi się do obecnych impasów środowiskowych i naukowych oraz tego, w jaki sposób społeczność naukowa może znaleźć dla nich rozwiązania.
Paradygmat Gleisera przemyśla ideały Oświecenia i proponuje nowy kierunek dla ludzkości, napędzany ludzkim rozumem i ciekawością, którego celem jest ocalenie samej cywilizacji. W ramach tego modelu możemy ponownie postrzegać siebie jako centrum wszechświata - miejsce, w którym życie staje się świadome - i odzyskać jasny kompas moralny, który można wykorzystać do kierowania zarówno nauką, jak i otaczającą ją polityką.
