The Confidence-Man: Jego maskarada

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „The Confidence Man” Hermana Melville'a jest dziełem prowokującym do myślenia, które pozostaje istotne dla współczesnego społeczeństwa. Czytelnicy doceniają rozwój postaci i tematy filozoficzne, ale pojawiają się głosy krytyki dotyczące niskiej jakości niektórych wydań, zwłaszcza w odniesieniu do rozmiaru druku i ogólnej czytelności.

Książka przedstawia ponadczasowy obraz oszustwa i ludzkiej natury, z wnikliwymi profilami postaci i mocną prozą. Wielu czytelników uważa ją za intelektualnie satysfakcjonującą i istotną dla dzisiejszych kwestii społecznych. Wydanie z 1954 roku autorstwa Elizabeth Foster jest znane ze swoich pouczających adnotacji.

Wiele wydań cierpi z powodu niskiej jakości druku, z takimi kwestiami jak mały rozmiar druku, cienkie strony, brak odpowiedniego formatowania i brak dodatkowych materiałów naukowych. Czytelnicy podkreślają trudności w czytaniu i śledzeniu postaci ze względu na zagmatwany styl narracji i fizyczne ograniczenia niektórych wydań.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Confidence-Man: His Masquerade

Zawartość książki:

The Confidence-Man: His Masquerade, opublikowana po raz pierwszy w Nowym Jorku w prima aprilis 1857 roku, jest dziewiątą książką i ostatnią powieścią amerykańskiego pisarza Hermana Melville'a. Książka została opublikowana dokładnie w dniu, w którym rozgrywa się akcja powieści.

Koncentrując się na tytułowym bohaterze, The Confidence-Man przedstawia grupę pasażerów parowca. Ich przeplatające się historie są opowiadane podczas podróży rzeką Missisipi w kierunku Nowego Orleanu. Struktura narracji przypomina Opowieści kanterberyjskie (1392). Badacz Robert Milder zauważa: "Długo mylona z wadliwą powieścią, książka jest obecnie podziwiana jako arcydzieło ironii i kontroli, choć nadal opiera się interpretacyjnemu konsensusowi".

Tytuł powieści odnosi się do jej głównego bohatera, postaci niejednoznacznej. Zakrada się on na pokład parowca na Missisipi w prima aprilis. Nieznajomy próbuje przetestować zaufanie pasażerów. Ich zróżnicowane reakcje stanowią większość tekstu. Każda osoba, w tym czytelnik, zostaje zmuszona do konfrontacji z pokładanym w niej zaufaniem.

Powieść napisana jest jako satyra kulturowa, alegoria i traktat metafizyczny, poruszający tematy szczerości, tożsamości, moralności, religijności, materializmu ekonomicznego, ironii i cynizmu. Wielu czytelników umieszcza The Confidence-Man obok Moby-Dicka Melville'a i "Bartleby, the Scrivener" jako prekursora XX-wiecznych literackich prekursorów nihilizmu, egzystencjalizmu i absurdu.

Praca zawiera satyry XIX-wiecznych postaci literackich: Mark Winsome jest wzorowany na Ralphie Waldo Emersonie, podczas gdy jego "praktyczny uczeń" Egbert to Henry David Thoreau; Charlie Noble jest wzorowany na Nathanielu Hawthorne; a żebrak w opowiadaniu został zainspirowany Edgarem Allanem Poe.

Człowiek Zaufania został prawdopodobnie zainspirowany przypadkiem Williama Thompsona, oszusta działającego w Nowym Jorku pod koniec lat czterdziestych XIX wieku.

Powieść została przekształcona w operę przez George'a Rochberga; jej premiera odbyła się w Santa Fe Opera w 1982 roku, ale nie odniosła sukcesu. Film The Brothers Bloom z 2008 roku, w którym wystąpili Adrien Brody, Mark Ruffalo i Rachel Weisz, zapożycza część fabuły i zawiera liczne odniesienia do książki: Jeden z bohaterów nazywa się Melville, statek parowy nazywa się Fidle, a znak początkowy nawiązuje do tych zbiegów okoliczności. (wikipedia.org)