Ocena:
Książka „The China Nexus” autorstwa Benedicta Rogersa przedstawia szczegółową analizę opresyjnych praktyk Komunistycznej Partii Chin i jej wpływu na wolność człowieka, opierając się na osobistych doświadczeniach autora. Podczas gdy wielu czytelników chwaliło książkę za wnikliwą analizę i wciągający styl pisania, inni krytykowali ją za nadmierną stronniczość i brak wyważonego spojrzenia na sytuację w Chinach.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, wciągająca i pouczająca, zapewniając jasne wprowadzenie do obecnego klimatu politycznego w Chinach. Jest uważana za niezbędną lekturę dla osób zainteresowanych zrozumieniem globalnych wpływów KPCh i łamania praw człowieka w Chinach. Wielu czytelników doceniło osobistą perspektywę autora i jego głębokie zaangażowanie w obronę wolności.
Wady:Krytycy twierdzą, że książka przedstawia jednostronną i stronniczą narrację, pozbawioną kontekstu i niuansów dotyczących złożoności sytuacji w Hongkongu i Chinach. Niektórzy czytelnicy uważali, że niesprawiedliwie maluje ona negatywny obraz Chin, ignorując jednocześnie wszelkie pozytywne zmiany lub istniejące perspektywy. Brak równowagi może wprowadzać w błąd tych, którzy nie są zaznajomieni z tematem.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
The China Nexus Thirty Years in and Around the Chinese Communist Party's Tyranny
Benedict Rogers, urodzony w Londynie w Anglii, po raz pierwszy pojechał do Chin w wieku 18 lat, aby uczyć angielskiego przez sześć miesięcy w Qingdao (1992), trzy lata po masakrze na placu Tiananmen. Otworzyło to drzwi do trzydziestoletniej przygody z Chinami, od nauczania języka angielskiego w szkołach i szpitalach, przez pracę jako dziennikarz w Hongkongu przez pierwsze pięć lat po przekazaniu władzy, po podróżowanie do granic Chin z Mjanmą/Birmą i Koreą Północną w celu udokumentowania trudnej sytuacji uchodźców uciekających przed wspieranymi przez Pekin satelickimi dyktaturami, a następnie prowadzenie kampanii na rzecz praw człowieka w Chinach, zwłaszcza dla Ujgurów, chrześcijan i praktykujących Falun Gong, obrońców praw człowieka, dziennikarzy i dysydentów oraz mieszkańców Hongkongu.
Książka ta opowiada historię jego walki o wolność dla narodów Chin i sąsiednich krajów, Birmy i Korei Północnej, a także przedstawia, w jaki sposób powstaje globalny ruch na rzecz praw człowieka w Chinach i co wolny świat powinien zrobić dalej. Opisuje znaczenie "China Nexus" w podróży autora oraz geopolitykę i jej wyzwania. Będąc pionierem międzynarodowych dochodzeń w sprawie przymusowego pobierania organów od więźniów sumienia, ludobójstwa Ujgurów i globalnych działań na rzecz Hongkongu, a także podkreślając milczenie Watykanu, autor był w ostatnich latach w centrum działań na rzecz praw człowieka w Chinach.
W 2017 roku, na polecenie Pekinu, odmówiono mu wjazdu do Hongkongu, 20 lat po tym, jak przeprowadził się do miasta i rozpoczął życie zawodowe jako dziennikarz i aktywista. Benedict Rogers był współzałożycielem Hong Kong Watch i współpracował z wieloma innymi międzynarodowymi grupami stojącymi na czele walki o wolność, w tym z Inter-Parliamentary Alliance for China (IPAC), Stop Uyghur Genocide Campaign, China Democracy Foundation, Conservative Party Human Rights Commission, której był współzałożycielem, oraz międzynarodową organizacją praw człowieka CSW, z którą współpracował przez ponad 25 lat.
Książka ta mocno uderza w Komunistyczną Partię Chin za ich brak skuteczności w zakresie praw człowieka, ludobójstwo oraz nikczemne i barbarzyńskie programy pobierania organów (biznes szacowany na 1 miliard dolarów rocznie).
Rogers zabiera czytelników w podróż przez niektórych przywódców i uczestników działań na rzecz praw człowieka, które Chiny tłumiły od czasu ich powstania w 1949 roku. Następnie kwestionuje i kładzie kres wszystkim fałszywym twierdzeniom tyranów w Pekinie, że wszyscy obywatele Chin są równi i mają zapewnione prawa człowieka i obywatela. Obecnie reżim jest zaangażowany w reedukację, asymilację kulturową i liczne ludobójstwa, co prowadzi do lepszych obywateli Chin i świata, jeśli wierzyć chińskim urzędnikom.
Ambasador Chin w Kanadzie twierdzi, że doniesienia o ludobójstwie i przymusowej pracy ujgurskich muzułmanów w prowincji Xinjiang są "kłamstwem stulecia", mimo że międzynarodowe organy, takie jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, uznają doniesienia o takich działaniach za "liczne i wiarygodne".
Autor całkowicie rozwiewa ten pogląd.
