Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest zbiorem zrewidowanych stanowisk Federacji Una Voce, które omawiają Tradycyjną Mszę Łacińską (TLM) i jej znaczenie w kontekście Kościoła katolickiego. Podczas gdy wiele recenzji chwali książkę za obiektywne podejście i dogłębną obronę TLM, istnieją również krytyczne opinie wyrażające niezadowolenie z tradycjonalistycznej perspektywy.
Zalety:Książka jest chwalona za jasną, beznamiętną i obiektywną prezentację Tradycyjnej Mszy Łacińskiej. Jest uważana za cenne źródło zrozumienia różnic między Mszą po Soborze Watykańskim II a Mszą tradycyjną. Recenzenci gorąco polecają ją każdemu zainteresowanemu tematem, zauważając, że porusza ona różne tematy związane z TLM bez polemiki.
Wady:Niektóre recenzje krytykują książkę jako nadmiernie tradycjonalistyczną i lekceważącą rozwój po Soborze Watykańskim II, określając ją jako „kompletne bzdury” i sugerując, że promuje ona program przeciwko dziełu Ducha Świętego. Istnieją obawy, że może ona nie współgrać z tymi, którzy popierają współczesne interpretacje kierunku Kościoła.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Case for Liturgical Restoration: Una Voce Studies on the Traditional Latin Mass
Zawartość książki:
The Case for Liturgical Restoration, która zbiera kompletne i ostateczne teksty powszechnie chwalonych „dokumentów przedstawiających stanowisko” Międzynarodowej Federacji Una Voce, odpowiada na pytania: Jaki jest sens formy nadzwyczajnej? Jakie jest jej uzasadnienie? Co może ona wnieść do życia Kościoła tu i teraz? Podejmując jeden po drugim najbardziej kontrowersyjne tematy w dzisiejszej liturgii - wśród nich aktywne uczestnictwo, rola świeckich, orientacja na wschód, obszerna cisza, użycie łaciny i chorału gregoriańskiego, obsługa sanktuarium wyłącznie przez mężczyzn, komunia przyjmowana na klęcząco i na język, kalendarz, lekcjonarz, zasłanianie, post i potrzeby nowej ewangelizacji - rozdziały argumentują, że tradycyjny rytuał rzymski ma swoją wewnętrzną logikę, własny sposób ofiarowania Bogu godnego kultu i uświęcania dusz. Jest to sposób często znacznie różniący się od sposobu liturgii zreformowanej i z tego powodu bardzo zagrożony niezrozumieniem lub całkowitym pominięciem przez przypadkowego krytyka.
Książka ta może zatem przynieść korzyści wszystkim. Katolicy już przywiązani do usus antiquior osiągną głębsze zrozumienie jego zalet i lepszą umiejętność ich wyrażania.
Katolicy zakłopotani przez kochających tradycję współwyznawców i własnych poprzedników w wierze zyskają świeżą perspektywę. Wszyscy docenią bogate dziedzictwo liturgiczne Kościoła.
