Opinie czytelników
Podsumowanie:„The Latin Mass and the Intellectuals” Josepha Shawa to kronika wysiłków wpływowych postaci kultury, które pomogły zachować łacińską mszę w obliczu prób jej zniesienia. Książka ilustruje znaczenie mszy łacińskiej we współczesnym katolicyzmie i podkreśla głębokie spostrzeżenia jej zwolenników, z których wielu dostrzegło znaczenie liturgii na długo przed pojawieniem się szerszej świadomości. Chociaż narracja jest bogata i pouczająca, niektórzy czytelnicy uważają, że tytuł nie oddaje odpowiednio głębi i wpływu treści książki.
Zalety:Książka oferuje głęboki wgląd w łacińską mszę, podkreśla wkład różnych intelektualistów i skutecznie opowiada się za koniecznością tradycyjnej liturgii. Jest dobrze zbadana i wciągająca, prezentując bogatą narrację historyczną, która jest niezbędna do zrozumienia współczesnych kwestii w Kościele. Głębia percepcji składających petycję jest znaczącą siłą, podobnie jak kontekstualizacja ich myśli w szerszych dyskusjach kulturowych i artystycznych.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że tytuł i podtytuł książki nie oddają sprawiedliwości jej treści, czując, że są zbyt opisowe i nie odzwierciedlają szerszych implikacji i przedstawionych spostrzeżeń. Ponadto, choć książka dostarcza cennego kontekstu historycznego, niektórzy mogą uznać jej skupienie się na intelektualistach za mniej atrakcyjne w porównaniu z bardziej przystępnymi pismami na ten temat.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Latin Mass and the Intellectuals: Petitions to Save the Ancient Mass from 1966 to 2007
Zawartość książki:
Leo Darroch, o. Gabriel Díaz-Patri, Philippe Maxence, Sebastian Morello, Matthew Schellhorn i Erik TonningCo mają wspólnego Evelyn Waugh, Lanzo Del Vasto, Nancy Mitford, F.R.
Leavis, Agatha Christi, Yehudi Menuhin, René Girard i Franco Zefferelli? Wraz z wieloma innymi osobami - artystami, muzykami, naukowcami, pisarzami, aktorami, politykami i ludźmi biznesu - w latach 1966-2007 podpisywali petycje o ocalenie starożytnej łacińskiej liturgii Kościoła katolickiego. Oto historia o tym, jak tak wielu mężczyzn i kobiet kultury, katolików lub nie, stanęło w obronie największego na świecie pomnika ludzkiego ducha - niepamiętnej łacińskiej mszy - oraz muzyki, sztuki i tradycji duchowej, którą obejmuje i inspiruje. Jak stwierdzono w petycji z 1971 r.: „Wykształceni ludzie są w awangardzie, jeśli chodzi o uznanie wartości tradycji i jako pierwsi podnoszą alarm, gdy jest ona zagrożona.....
Pragną zwrócić uwagę Stolicy Apostolskiej na przerażającą odpowiedzialność, jaką poniosłaby w historii ludzkiego ducha, gdyby odmówiła przetrwania Tradycyjnej Mszy Świętej”. Wielu sygnatariuszy petycji nie było katolikami, „co tylko czyni ich świadectwo bardziej imponującym”, jak zauważa Martin Mosebach w przedmowie.
„Ponieważ ich udział w tej wielkiej akcji dowiódł, jak głęboko rytuał Mszy Kościoła rzymskiego zakorzenił się w powszechnej świadomości”. Opierając się na rzadko spotykanych dokumentach historycznych i nowych badaniach, redaktor Joseph Shaw tworzy fascynujący opis genezy petycji i powstania ruchu na rzecz zachowania tradycyjnej mszy.
