Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
The Afterwards: A Gut-Wrenching True Story of Child Sexual Abuse, Domestic Violence, Alcoholism and Liberation
Podróż rozpoczęła się po całym życiu zwątpienia, które doprowadziło do jednego momentu wiary, w którym narodziła się nadzieja, a wiadomości z góry zostały wysłane do niezdecydowanej duszy pośród niezwykłych lęków.
Nienawidzę terminu "wykorzystywanie seksualne dzieci". Nienawidzę tego, że nadano mu nazwę, a zatem nadano mu istnienie. Nadanie mu etykiety daje mu moc. Dało mu dom i kogoś, na kogo może się rzucić. Nazywając to, co pojawiło się w naszym życiu, poddałem się lękom, z którymi się pojawiło. To było silne. Potężne. Potworne. Było wszystkim, z czego składają się koszmary.
Ale nie umniejszając szkód i zniszczeń, które chciał wyrządzić, podjąłem pierwsze kroki w pokonaniu demona i nie nazwałem go niczym. Ta rzecz była niczym. Nie miała istnienia, które mogłoby wygrać wojnę, jaką toczyła przeciwko mnie i mojej rodzinie. To była tylko rzecz. Czymś, co było niczym. Miałam imię i to czyniło mnie o wiele bardziej wartościową niż coś, co nie zasługiwało na istnienie. Kiedy nie nazwałem swojego osobistego potwora, zacząłem się mu przeciwstawiać.
The Afterwards to historia opowiadająca o prawdziwych wydarzeniach związanych z przetrwaniem serii traumatycznych incydentów, tylko po to, by odkryć, że to, co dzieje się później, jest o wiele bardziej bezlitosne i okrutne niż to, co się wydarzyło. Obietnica, że to już koniec i nic nie może mnie skrzywdzić od tego momentu, była tak daleka od rzeczywistości tego, co dzieje się później.
Później pozostaje i nigdy nie odchodzi. Nigdy nie odchodzi i nigdy się nie goi. Nigdy nie może być niczym innym i nigdy nie przekształci się w coś innego. Po The Afterwards nie ma już nic. To tutaj zaczyna się koniec. To zawsze był początek końca.
Ale Później może być inne. Lepiej. Nie rozpieszczaj jej ani nie lituj się nad nią, po prostu powiedz jej, że postąpiła słusznie i że poczucie winy lub wstydu nigdy nie należało do niej. Pomóż jej zdjąć zbroję. Jej wojna się skończyła. Jej rany się zagoją, a blizny znikną. Pozwól jej rozpakować ładunek, który nosi, jest zbyt ciężki. Nigdy nie powinien być na nią nałożony. Daj jej potwierdzenie, którego potrzebuje, aby podnieść wszystkie połamane kawałki i pomóż jej skleić je z powrotem. Bądź jej matką. Jej babcią. Ciotką. Siostrą. Jej przyjaciółką. Nie bądź tam dla rzeczy, ale raczej dla później.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)