Terroryzm w amerykańskiej pamięci: Pomniki, muzea i architektura w erze po 11 września

Opinie czytelników

Książka zawiera kompleksową analizę miejsc pamięci związanych z atakami z 11 września, badając ich znaczenie i bolesne wspomnienia, które wywołują. Łączy również wydarzenia z 11 września z szerszymi kwestiami społecznymi w Ameryce, w tym z niedawnymi protestami i dążeniem do sprawiedliwości, rysując podobieństwa z Narodowym Pomnikiem Pokoju i Sprawiedliwości.

Książka jest dobrze zbadana i oferuje cenne spostrzeżenia na temat upamiętniania tragicznych wydarzeń. Zachęca czytelników do refleksji nad wpływem 11 września na amerykańskie społeczeństwo i do wyciągnięcia wniosków z tych wydarzeń. Lektura jest wciągająca i pouczająca, z wyraźnym zamiarem edukowania czytelników na temat praktyk upamiętniających.

Temat jest głęboko emocjonalny i może być bolesny dla niektórych czytelników, szczególnie tych, którzy mają osobiste powiązania z wydarzeniami z 9/11 # Może być postrzegana polaryzacja tematów, która może być konfrontacyjna dla niektórych czytelników.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Terrorism in American Memory: Memorials, Museums, and Architecture in the Post-9/11 Era

Zawartość książki:

Rola pamięci kulturowej w amerykańskiej tożsamości.

Terroryzm w amerykańskiej pamięci dowodzi, że ataki terrorystyczne z 11 września i wszystko, co po nich nastąpiło, było główną siłą kształtującą politykę i kulturę Stanów Zjednoczonych po 11 września. Marita Sturken utrzymuje, że w ciągu ostatnich dwóch dekad, gdy kraj był poddawany atakom terrorystycznym i promował trwające wojny agresji, popadliśmy w coraz bardziej spolaryzowane frakcje i byliśmy wyjątkowo zaabsorbowani upamiętnianiem i polityką pamięci.

Era po 11 września rozpoczęła się od głodu upamiętniania, a zakończyła masowymi protestami przeciwko brutalności policji, które domagały się zniszczenia pomników historycznych honorujących rasistowskie postacie historyczne. Sturken argumentuje, że pamięć jest zarówno polem bitwy, jak i miejscem negocjacji tożsamości narodowej, ponieważ jest polem, poprzez które przeszłość jest doświadczana w teraźniejszości. Paradoks ostatnich dwóch dekad polega na tym, że dały one początek erze intensywnie nacjonalistycznej polityki w odpowiedzi na globalny terroryzm, a jednocześnie uwolniły duchy terroryzmu osadzone w historii Stanów Zjednoczonych. W ramach tego zakłócenia pojawiły się nowe historie, odkryto nowe wspomnienia, a historia narodu została napisana na nowo. Z tych powodów niniejsza książka dowodzi, że era po 11 września dobiegła końca i znajdujemy się teraz w nowej, wciąż nieokreślonej erze z nowymi priorytetami i potrzebami narodowymi.

Era zaabsorbowania pamięcią zaczyna się zatem od projektów upamiętniających wydarzenia z 11 września, a kończy radykalną interwencją National Memorial for Peace and Justice, nieformalnie znanego jako Lynching Memorial, w Montgomery w stanie Alabama, projektu, który w przeciwieństwie do nacjonalistycznego 9/11 Memorial and Museum w Nowym Jorku, dramatycznie przepisuje narodowy scenariusz amerykańskiej historii. W analizach dotyczących upamiętniania, pomników, muzeów pamięci, projektów artystycznych związanych z pamięcią i projektów architektonicznych pojawia się dyskusja na temat projektowania i architektury, coraz częstszego tworzenia miejsc pamięci jako doświadczeń oraz roli architektury jako narodowej symboliki i odnowy. Terroryzm w amerykańskiej pamięci rzuca światło na walkę o to, kto jest upamiętniany, a kto zapomniany, i co ta polityka pamięci ujawnia o Stanach Zjednoczonych jako wyobrażeniu i narodzie.