Teoria w Yale: Dziwny przypadek dekonstrukcji w Ameryce

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Theory at Yale: The Strange Case of Deconstruction in America

Zawartość książki:

Niniejsza książka bada pokrewieństwo między „teorią” a „dekonstrukcją”, które rozwinęło się w amerykańskiej akademii w latach 70. za sprawą „krytyków z Yale” Harolda Blooma, Paula de Mana, Geoffreya Hartmana i J. Hillisa Millera, do których czasami dołączał francuski filozof Jacques Derrida.

Dzięki temu na wpół fikcyjnemu kolektywowi teoria stała się wydarzeniem medialnym, najpierw w akademii, a następnie w szerszych mediach drukowanych, w i poprzez jej fantazmatyczny związek z dekonstrukcją i „Yale”. Ważna rola, jaką humanizm estetyczny odegrał w amerykańskim dyskursie pedagogicznym, stanowi kontekst dla zrozumienia teorii jako estetycznego skandalu, a analiza sposobów, w jakie praca de Mana rzuca wyzwanie estetycznym pobożnościom, pomaga nam zrozumieć, dlaczego w latach 80. stał się on przede wszystkim uosobieniem „teorii”.

Łącząc szeroki opis fenomenu "krytyków z Yale" z serią uważnych ponownych analiz wydarzenia teorii, Redfield śledzi zagrożenie stwarzane przez zawodność i nieludzkość języka w rozdziałach poświęconych liryce, reprezentacji wyobraźni Wordswortha przez Hartmana, wczesnej teorii wpływu Blooma w latach 70. wraz z jego późniejszą medialną reinkarnacją jako geniusza zachodniego kanonu oraz wpływowej próbie Johna Guillory'ego zinterpretowania teorii de Mana jako symptomu rosnącej marginalności literatury. Ostatni rozdział analizuje obrazy Marka Tanseya Derrida Queries de Man i Constructing the Grand Canyon, które oferują subtelne, złożone refleksje na temat osobliwego wydarzenia teorii jako dekonstrukcji w Ameryce.