Ocena:
Książka „Learning in Games” autorstwa Fudenberga i Levine'a jest uznawana za gruntowne omówienie teorii uczenia się w grach, w szczególności dynamiki gry krótkowzrocznej, gry fikcyjnej i dynamiki replikatora. Chociaż jest ona postrzegana jako niezbędna do poważnej pracy w tej dziedzinie, jej techniczny charakter i brak materiału wprowadzającego ograniczają jej dostępność dla nowicjuszy.
Zalety:⬤ Wyczerpujące omówienie istotnych pojęć w teorii uczenia się gier.
⬤ Szczegółowa analiza ważnych modeli i dynamiki.
⬤ Dobra dla czytelników z solidnym doświadczeniem w temacie.
⬤ Nieodpowiednia dla początkujących; wymaga wcześniejszej wiedzy.
⬤ Niektóre sekcje są zbyt krótkie i techniczne dla zwykłych czytelników.
⬤ Organizacja i styl pisania mogłyby zostać poprawione.
⬤ Skupia się głównie na dynamice nieliniowej, prawdopodobnie zaniedbując strategie heurystyczne i praktyczne zastosowania.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Theory of Learning in Games
W ekonomii większość teorii gier niekooperacyjnych koncentruje się na równowadze w grach, zwłaszcza równowadze Nasha i jej udoskonaleniach.
Tradycyjnym wyjaśnieniem tego, kiedy i dlaczego powstaje równowaga, jest to, że wynika ona z analizy i introspekcji graczy w sytuacji, w której zasady gry, racjonalność graczy i funkcje wypłat graczy są powszechnie znane. Zarówno koncepcyjnie, jak i empirycznie, teoria ta ma wiele problemów.
W The Theory of Learning in Games Drew Fudenberg i David Levine rozwijają alternatywne wyjaśnienie, zgodnie z którym równowaga powstaje jako długoterminowy wynik procesu, w którym mniej niż w pełni racjonalni gracze poszukują optymalności w czasie. Modele, które badają, stanowią podstawę teorii równowagi i sugerują ekonomistom przydatne sposoby oceny i modyfikacji tradycyjnych koncepcji równowagi.
