Teoria sztuczki: estetyczny osąd i kapitalistyczna forma

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 41 głosach.

Oryginalny tytuł:

Theory of the Gimmick: Aesthetic Judgment and Capitalist Form

Zawartość książki:

Prowokacyjna teoria sztuczki jako kategorii estetycznej przesiąkniętej niepokojami kapitalizmu.

Odrażająca, a jednocześnie dziwnie atrakcyjna sztuczka jest formą, którą można znaleźć praktycznie wszędzie w kapitalizmie. Występuje pod wieloma postaciami: muzycznego haczyka, strategii finansowej, striptizu, powieści idei. Uznana teoretyczka Sianne Ngai twierdzi przede wszystkim, że gimmick uderza nas zarówno jako pracujący zbyt mało (sztuczka oszczędzająca pracę), jak i pracujący zbyt ciężko (napięty wysiłek, aby przyciągnąć naszą uwagę).

Koncentrując się na tym związku z pracą, Ngai rysuje linię od sztuczek do ekonomii politycznej. Kiedy nazywamy coś sztuczką, rejestrujemy niepewność co do wartości związanej z pracą i czasem - wątpliwości, które wskazują na szersze obawy dotyczące pomiaru bogactwa w kapitalizmie. Z dowcipem i krytyczną precyzją Ngai bada ekstrawagancko zubożoną sztuczkę na szeregu przykładów: beletrystyki Thomasa Manna, Helen DeWitt i Henry'ego Jamesa; fotografii Torbjrna Rlanda; sztuki wideo Stana Douglasa; pism teoretycznych Stanleya Cavella i Theodora Adorno. Pomimo swojego statusu jako taniego i kompromisowego, sztuczka wyłania się jako zaskakująco potężne narzędzie w tym potężnym wkładzie w teorię estetyczną.