Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Anecdotal Theory
„Anegdota” i »teoria« mają diametralnie przeciwstawne konotacje: humorystyczne kontra poważne, konkretne kontra ogólne, trywialne kontra nadrzędne, krótkie kontra wielkie.
Teoria anegdotyczna przecina te opozycje, tworząc teorię z poczuciem humoru, teoretyzowanie, które honoruje niesamowity szczegół żywego doświadczenia. Jane Gallop, znana literaturoznawczyni, rzucając wyzwanie akademickiemu biznesowi, argumentuje, że cała teoria jest związana z opowieściami i wzywa teoretyków do zwrócenia uwagi na „trywialne”, cytatowe narracje, które teoria zbyt często tłumi.
Opublikowane w latach 90. eseje łączy wspólne metodologiczne zaangażowanie - pisanie, które opowiada osobistą anegdotę, a następnie próbuje odczytać tę anegdotę pod kątem teoretycznych spostrzeżeń, które zapewnia. Gallop zajmuje się wieloma głównymi kwestiami teorii feministycznej, regularnie powracając nie tylko do feminizmu lat 70., ale także do poststrukturalizmu i akademii, ponieważ, jak wyjaśnia Gallop, praktyka teorii anegdotycznej wywodzi się z psychoanalizy, dekonstrukcji i feminizmu.
Niezależnie od tego, czy chodzi o kwestie pedagogiczne, pozycję seksualną zajmowaną na akademickim rynku pracy, feministki bad-girl czy pojęcie siostrzeństwa, eseje te są przykładem teorii zmagającej się z własną erotyką, teorii związanej z rzeczywistością. Są odważne, pouczające i - ośmielamy się powiedzieć - zabawne.
