Taoizm: Rozwój religii

Opinie czytelników

Książka „Taoizm: Growth of a Religion” autorstwa Isabelle Robinet jest chwalona za kompleksowy i naukowy przegląd rozwoju taoizmu od jego filozoficznych początków do zorganizowanych praktyk religijnych. Jej celem jest zapewnienie spójnego zrozumienia ewolucji myśli i praktyki taoistycznej na przestrzeni prawie dwóch tysiącleci, co czyni ją znaczącym źródłem dla poważnych studentów chińskiej historii religii.

Książka jest wysoko ceniona za rozległe badania naukowe, w szczególności w dostarczaniu jednolitego przeglądu taoizmu. Podważa błędne przekonania na temat „filozoficznego” i „religijnego” taoizmu, zapewniając ich wzajemne powiązania. Ekspertyza autora, przejrzysty styl pisania i cenna bibliografia są podkreślane jako główne zalety. Recenzenci uważają, że jest ona niezbędna dla każdego, kto poważnie interesuje się tym tematem.

Niektórzy recenzenci zauważają, że książka czasami pomija złożone szczegóły, pozostawiając niektóre opisy praktyk religijnych abstrakcyjnymi. Może nie służyć jako najlepszy tekst wprowadzający dla zupełnie początkujących, ponieważ jest bardziej odpowiedni dla czytelników już zaznajomionych z taoizmem.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Taoism: Growth of a Religion

Zawartość książki:

Jest to przegląd historii taoizmu od około III wieku p.n.e. do XIV wieku n.e. Przez wiele lat zwyczajowo dzielono taoizm na taoizm filozoficzny i taoizm religijny. Autorka od dawna twierdzi, że jest to fałszywy podział i że taoizm religijny jest po prostu praktyką taoizmu filozoficznego. Postrzega taoizm przede wszystkim jako religię, a niniejsza praca śledzi rozwój taoizmu do momentu, w którym osiągnął on swoją dojrzałą formę (która pozostaje nienaruszona do dziś, choć z nowoczesnymi innowacjami).

Głównym celem tej historii taoizmu jest prześledzenie głównych linii jego doktrynalnej ewolucji, pokazanie spójności jego rozwoju, szerokiej gamy czynników, które pojawiły się w długim okresie rozłączonych epok, ciągłego wchłaniania zewnętrznych wkładów i postępu, który je integruje. Autor pokazuje, jak pewne powtarzające się tematy są traktowane na różne sposoby w różnych epokach i różnych sektach. Wśród tych tematów znajdują się Ostateczna Prawda, nieśmiertelność, Mędrzec, geneza i koniec świata, odpłata za dobre i złe uczynki, przedstawienia niebios i piekieł oraz związki między życiem a duchem, między życiem a śmiercią, między człowiekiem a społeczeństwem oraz między doświadczeniem mistycznym a społeczną formą religii.

Plan książki jest chronologiczny, ale chronologia jest nieco płynna, biorąc pod uwagę sposób, w jaki taoizm ewoluował; przyswajając nowe cechy w trakcie swojego rozwoju, nigdy nie przestał rozwijać starych. Tak więc sekta Niebiańskich Mistrzów, która jest chronologicznie pierwszą, która osiągnęła strukturę, jest traktowana na początku książki, chociaż istnieje do naszych czasów, a tradycja Shangqing ukształtowała się w IV wieku, chociaż jej lata świetności przypadały na okres Tang (618-907).