The Dance of the Necklace
W Tańcu naszyjnikaGrazia Deledda oddala się od wiejskiego krajobrazu swojej rodzinnej Sardynii, by stworzyć klasycznie nowoczesną, miejską narrację. Pisząc w bardziej oszczędnym, eksperymentalnym stylu, odkrywa "próżną udrękę naszych najsilniejszych namiętności: miłości, ambicji i instynktu, by wydawać się kimś więcej niż jesteśmy".
Naszyjnik z pereł symbolizuje "taniec" zazdrości, chciwości i miłości, zarówno erotycznej, jak i rodzinnej, który łączy i dzieli troje głównych bohaterów: ciotkę i jej siostrzenicę o tym samym imieniu oraz młodego hrabiego pragnącego odzyskać rodzinny sznur pereł.
Niewinne oszustwo obraca się wokół własnej osoby, badając naturę sobowtóra i maski: dwóch toposów nowoczesności. Podobnie jak Virginia Woolf, Doris Lessing i Annie Ernaux, Deledda zagłębia się w to, co to znaczy być kobietą, samotną i starzejącą się, żyjącą w świecie, w którym jest coraz bardziej niechciana i niewidzialna pomimo swoich pragnień.
Według krytyczki Margherity Heyer-Caput, powieść ta jest jedną z "najbardziej świadomych i niepokojących ekspresji nowoczesności" Deleddy. Podważa etykiety często stosowane wobec tej pisarki i obala ustalone kategorie krytyczne, kwestionując hierarchie margines-centrum stosowane do jej twórczości. Taniec naszyjnika jest niezwykłym i rzadkim przykładem modernizmu Deleddy.
Pierwsze angielskie tłumaczenie La Danza della Collana (1924).
Wstęp, notatki, bibliografia.
124 strony.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)