Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest chwalona za wnikliwą analizę przebaczenia w kontekście ery apartheidu w RPA. Wielu czytelników uważa ją za poruszającą, prowokującą do myślenia i dobrze napisaną, co czyni ją znaczącym dziełem literatury na temat ludzkiej kondycji. Niektórzy recenzenci uważają jednak, że brakuje jej głębi w niektórych obszarach i rozpraszają ją osobiste refleksje autora.
Zalety:⬤ Głęboko poruszająca i wzruszająca narracja.
⬤ Angażujący styl pisania, który promuje empatię.
⬤ Przemyślana i wnikliwa eksploracja złożonych tematów, zwłaszcza przebaczenia.
⬤ Wysoko ceniona jako niezbędna lektura, szczególnie w odniesieniu do ludzkich doświadczeń traumy i pojednania.
⬤ Dobrze zbadana i zapewniająca kontekst historyczny istotny dla bieżących kwestii społecznych.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali część narracji za bezosobową lub nadmiernie skupioną na uczuciach autora.
⬤ Kilku recenzentów życzyło sobie więcej głębi w odniesieniu do kluczowych tematów, takich jak perspektywa Eugene'a de Kocka.
⬤ Sporadyczne odwracanie uwagi od głównego tematu z powodu osobistych anegdot.
⬤ Poczucie zamieszania lub braku jasności w odniesieniu do niektórych głównych tematów.
(na podstawie 44 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
A Human Being Died That Night: A South African Woman Confronts the Legacy of Apartheid
Zawartość książki:
Niezwykle zniuansowane i oryginalne studium usankcjonowanego przez państwo masowego mordercy, AHuman Being Died That Night bada, co to znaczy być człowiekiem - zarówno dobrem, jak i złem w nas.
Pumla Gobodo-Madikizela, psycholog, która dorastała w czarnym południowoafrykańskim miasteczku, zastanawia się nad swoimi wywiadami z Eugene de Kockiem, dowódcą sankcjonowanych przez państwo szwadronów śmierci w czasach apartheidu.
Gobodo-Madikizela spotkała się z de Kockiem w więzieniu o zaostrzonym rygorze w Pretorii, gdzie odsiadywał on wyrok 212 lat pozbawienia wolności za zbrodnie przeciwko ludzkości. W głęboko poruszających scenach Gobodo-Madikizela przekazuje swoją walkę ze sprzecznymi wewnętrznymi impulsami, by pociągnąć go do odpowiedzialności i wybaczyć.
Ostatecznie, gdy pozwala nam być świadkami niezwykłego przebudzenia sumienia de Kocka, oświetla sposób, w jaki to spotkanie zmusiło ją do przedefiniowania wartości wyrzutów sumienia i granic przebaczenia.
