Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada bogatą literaturę i religię południowych Indii, szczególnie koncentrując się na języku tamilskim i jego znaczeniu kulturowym. Zawiera dobrze przetłumaczoną poezję i zagłębia się w językowe powiązania z sanskrytem, ale otrzymała mieszane recenzje dotyczące jej głębi i dostępności.
Zalety:** Oferuje fascynujący wgląd w nieznany świat tamilskiej literatury i religii. ** Zawiera pięknie przetłumaczoną poezję. ** Dokładnie zbadana i napisana z elegancją. ** Zapewnia życzliwe spojrzenie na język tamilski, które rezonuje z rodzimymi użytkownikami języka. ** Uwzględnia znaczenie mniej podkreślanych okresów literackich poza klasykami Sangam. ** Gorąco polecana przez wielu recenzentów ze względu na swoją głębię i przejrzystość.
Wady:** Niektórzy recenzenci uznali książkę za gęstą i trudną do zrozumienia. ** Rozczarowaniem było ograniczone skupienie się na rzeczywistej lingwistyce. ** Krytycy zauważyli brak duchowego kontekstu i szerszego zrozumienia kultury tamilskiej. ** Niektórzy recenzenci uważali, że perspektywa autora nie była wystarczająco obiektywna. ** Nie nadaje się dla zwykłych czytelników o ograniczonym zainteresowaniu językoznawstwem lub kulturą tamilską. ** Wspomniano o tonie, który może zrazić świeckich czytelników.
(na podstawie 27 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Tamil: A Biography
Zawartość książki:
Tamil, używany przez osiemdziesiąt milionów ludzi w Azji Południowej i diasporę rozciągającą się na cały świat, jest jednym z wielkich języków świata i jednym z niewielu starożytnych języków, które przetrwały jako język ojczysty dla tak wielu użytkowników. David Shulman przedstawia kompleksową historię kultury tamilskiej - języka, literatury i cywilizacji - podkreślając, w jaki sposób mówcy i poeci tamilscy rozumieli unikalne cechy swojego języka w jego długiej historii. Porywczy, muzykalny, kapryśny, w ciągłym ruchu, tamilski jest żywą istotą, a to jest jego biografia.
Dwie historie ożywiają narrację Shulmana. Pierwsza dotyczy ewolucji charakterystycznych tamilskich sposobów mówienia, myślenia i śpiewania. Druga opisuje główne ekspresyjne tematy tamilskie, oszałamiające wiersze miłosne i wojenne znane jako poezja Sangam oraz wpływ tamilskiego jako siły kształtującej w hinduizmie. Shulman śledzi tamilski od jego najwcześniejszych śladów pod koniec pierwszego tysiąclecia p.n.e., przez okres klasyczny, od 850 do 1200 roku n.e., kiedy to władcy tamilskojęzyczni sprawowali władzę nad południowymi Indiami, aż po późne średniowiecze i czasy współczesne, w tym głęboko kontrowersyjną politykę, która dziś przyćmiewa tamilski.
Tamil to coś więcej niż język, mówi Shulman. Jest to zbiór wiedzy, w dużej mierze nieodłącznie związany ze starożytną kulturą i wrażliwością. „Tamil” może oznaczać zarówno »wiedzieć, jak kochać« - w stylu klasycznej poezji miłosnej - jak i »być cywilizowaną osobą«. Jest to zatem rodzaj gramatyki, nie tylko języka w formie mówionej i pisanej, ale także twórczego potencjału jego użytkowników.
