Ocena:
Książka „Napoleonic Light Cavalry Tactics” autorstwa Philipa Haythornthwaite'a stanowi wnikliwą analizę roli i taktyki lekkiej kawalerii w epoce napoleońskiej. Stanowi ona uzupełnienie jego poprzedniej pracy na temat ciężkiej kawalerii, bogatej w ilustracje i dzieła sztuki z epoki. Podczas gdy wielu recenzentów chwali jej przejrzystość i głębię tematu, niektórzy wyrażają rozczarowanie z powodu polegania na poprzednim tomie i pewnych problemów strukturalnych w prezentacji.
Zalety:Szczegółowa eksploracja ról i taktyk lekkiej kawalerii, przejrzysty tekst, świetne ilustracje, pouczające zarówno dla czytelników ogólnych, jak i studentów napoleońskich działań wojennych, dobry wgląd w etniczne jednostki kawalerii i solidne badanie działań kawalerii.
Wady:W dużej mierze opiera się na książce towarzyszącej „Napoleonic Heavy Cavalry and Dragoon Tactics”, pewne fragmenty strukturalne w treści, kwestie układu graficznego, a niektórzy użytkownicy chcieliby dłuższego, bardziej wszechstronnego tekstu.
(na podstawie 21 opinii czytelników)
Napoleonic Light Cavalry Tactics
Podczas wojen napoleońskich wszyscy główni walczący wystawiali dużą liczbę lekkiej kawalerii w postaci huzarów, dragonów, kirasjerów, lansjerów, a nawet kozaków. Francuscy huzarzy zostali sportretowani w filmie fabularnym Ridleya Scotta The Duelists z 1977 roku. Lekka kawaleria stanowiła zwinne, szybko poruszające się regimenty, które pełniły wiele istotnych ról, od zwiadu i utrzymywania kontaktu z wrogiem podczas przemieszczania się armii, po najazdy, potyczki i pościg w celu zniszczenia pokonanych wrogów. W praktyce lekka kawaleria była często wykorzystywana do szarż na polu bitwy u boku ciężkiej kawalerii.
Lekki kawalerzysta zazwyczaj nosił zakrzywioną szablę, jeden lub dwa pistolety, a czasem karabinek i jeździł na mniejszym koniu niż jego odpowiednik w ciężkiej kawalerii. Wraz z postępem wojen napoleońskich do efektownych kirasjerów, lekkich dragonów i efektownych huzarów dołączyła rosnąca liczba lansjerów, podczas gdy Rosjanie wykorzystywali ogromną liczbę kozaków. Te barwne regimenty, często jako pierwsze atakujące wroga, walczyły na wielu krwawych polach bitew w całej Europie.
Zawierający ilustracje z epoki i specjalnie zamówione kolorowe grafiki, jest to drugi tom dwuczęściowego studium taktyki kawalerii armii Napoleona oraz jego sojuszników i przeciwników. Napisany przez czołowego autorytet w dziedzinie tego okresu, opiera się na podręcznikach musztry i późniejszych pismach, aby zaoferować żywą ocenę tego, jak lekka kawaleria faktycznie walczyła na napoleońskim polu bitwy.
