Ocena:
Książka „Napoleonic Heavy Cavalry & Dragoon Tactics” autorstwa Philipa Haythornwaite'a to kompleksowy przewodnik po operacjach ciężkiej kawalerii podczas wojen napoleońskich, szczegółowo opisujący formacje, taktykę i przykłady historyczne. Jest dobrze przyjęty ze względu na przejrzystą narrację i ilustracje, co czyni go cennym źródłem zarówno dla nowicjuszy, jak i entuzjastów wojen napoleońskich.
Zalety:⬤ Dobrze napisany tekst, pouczający i interesujący
⬤ jasne wyjaśnienia taktyki ciężkiej kawalerii
⬤ poparte przydatnymi ilustracjami i przykładami historycznymi
⬤ dobry elementarz dla nowicjuszy w temacie
⬤ uzupełnia inne prace z serii Osprey
⬤ przystępna cena
⬤ pomaga wizualizować taktykę.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje jej głębi dla tych, którzy są już zaznajomieni z wojną napoleońską
⬤ życzenie większej liczby historycznych przykładów taktyki w walce
⬤ niektóre błędy redakcyjne
⬤ skupienie się głównie na kawalerii francuskiej z ograniczoną dyskusją na temat innych narodów.
(na podstawie 23 opinii czytelników)
Napoleonic Heavy Cavalry & Dragoon Tactics
W czasie wojen napoleońskich główną bronią uderzeniową na polu bitwy była ciężka kawaleria - francuscy kirasjerzy oraz ich brytyjscy, austriaccy, pruscy i rosyjscy odpowiednicy. Wielcy mężczyźni dosiadający wielkich koni, ciężka kawaleria była uzbrojona w miecze o długości prawie metra, używane do cięcia lub pchnięcia przeciwników; wielu nosiło stalowe zbroje, praktykę przywróconą przez Napoleona.
Ich zadaniem było wybicie dziury w linii bojowej wroga, wykorzystanie słabości lub obrócenie flanki. Ich klasycznym manewrem była szarża; ustawiona w zwartych liniach lub kolumnach ciężka kawaleria rozpoczynała atak w marszu, przechodząc do galopu na ostatnie 50 metrów przed uderzeniem.
Ilustrowany schematami, odpowiednimi obrazami i grafikami oraz specjalnie przygotowanymi kolorowymi planszami, jest to pierwszy tom dwuczęściowego studium taktyki kawalerii armii Napoleona oraz jego sojuszników i przeciwników. Napisany przez wiodący autorytet w dziedzinie tego okresu, opiera się na podręcznikach musztry i późniejszych pismach, aby zaoferować żywą ocenę tego, jak ciężka kawaleria faktycznie walczyła na napoleońskim polu bitwy.
