Sztuka prawa u Szekspira

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Art of Law in Shakespeare

Zawartość książki:

Badając pięć sztuk Szekspira, Paul Raffield analizuje równoległy rozwój prawa zwyczajowego i dramatu poetyckiego w pierwszej dekadzie rządów Jakobinów. Ogólnym założeniem The Art of Law in Shakespeare jest to, że "sztuczny rozum" prawa był złożoną formą sztuki, która dzieliła tę samą strategię retoryczną, co sztuki Szekspira.

Prawo zwyczajowe i dramat szekspirowski tego okresu wykorzystywały różne środki estetyczne, aby uchwycić wyobraźnię i emocjonalne przywiązanie swoich odbiorców. Prawo zwyczajowe epoki jakobickiej, wypowiadane w sądach, nauczane w Inns of Court i zapisywane w raportach prawnych, wykorzystywało obrazy, które byłyby znane widzom sztuk Szekspira. W swojej formie prawnej angielskie prawo było z natury dramatyczne, a jego kontradyktoryjny sposób wyrażania opierał się na modelu agonistycznym. I odwrotnie, Szekspir zapożyczył z prawa zwyczajowego niektóre z jego najważniejszych tematów: sprawiedliwość, legitymację, suwerenność, wspólnotę, uczciwość i (przede wszystkim) człowieczeństwo.

Każdy rozdział bada konkretny aspekt prawa zwyczajowego, widziany przez pryzmat konkretnej sztuki Szekspira. Tematy obejmują bezprecedensowe znaczenie umiejętności retorycznych w praktyce i nauce prawa zwyczajowego ("Love's Labour's Lost"); wczesnonowożytny proces o zdradę jako przykład teatru prawa ("Makbet"); sztukę prawa jako uzasadnioną destylację prawa natury ("Zimowa opowieść"); wysiłki zwykłych prawników, aby stworzyć obraz narodowości zarówno z mitografii klasycznej, jak i judeochrześcijańskiej (Cymbeline); oraz teatralne urządzenie wyspy jako mikrokosmosu państwa jakobickiego i projektu ekspansji imperialnej (Burza).