Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera serię esejów Stanleya Croucha, które krytykują kwestie kulturowe związane z rasą, autentycznością i muzyką, w szczególności jazzem i rapem. Crouch znany jest ze swoich kontrowersyjnych poglądów i mieszanki zrzędliwego tonu z uczciwymi obserwacjami. Podczas gdy niektórzy chwalą jego spostrzeżenia i krytykę kwestii społecznych, inni uważają, że tytuł i niektóre perspektywy są mylące.
Zalety:Crouch przedstawia trafne spostrzeżenia na temat kultury, rasy i stereotypów. Jego eseje są stymulujące i poruszają ważne dyskusje na temat przemysłu muzycznego i autentyczności. Wielu czytelników uważa, że książka ta powinna być uważana za niezbędną lekturę, szczególnie dla uczniów szkół średnich, ponieważ rzuca wyzwanie głównym narracjom dotyczącym rasy i muzyki.
Wady:Niektórzy czytelnicy krytykują ton Croucha jako dumny, a jego styl pisania jako zawiły. Tytuł książki jest postrzegany jako mylący, a niektórzy twierdzą, że eseje są skośne. Istnieją obawy dotyczące perspektyw Croucha na rap i przedstawiania różnych dynamik rasowych.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Artificial White Man: Essays on Authenticity
Zawartość książki:
Stanley Crouch wykorzystuje swoje doświadczenie jako felietonista, powieściopisarz, eseista i komentator telewizyjny, aby zbadać temat autentyczności w muzyce, pisarstwie i teatrze, a także w miejscach politycznych.
Wykorzystując takie sławy jak Quentin Tarantino, Michael Jackson, Ernest Hemmingway i inni, bada autentyczność ich dzieł i to, jak odnoszą się one do naszego postrzegania autentyczności w ich gatunkach oraz tego, jak te postrzegania kształtują nasze przekonania i ideologie.
