Szkoły publiczne i wielka wojna: stracone pokolenie

Opinie czytelników

Książka oferuje dogłębną i wciągającą analizę wpływu szkół publicznych na Wielką Wojnę oraz poświęcenia młodych mężczyzn z tych instytucji. Zapewnia cenne spostrzeżenia historyczne, choć niektórzy czytelnicy uznali niektóre części za mniej istotne, a styl za nierówny.

⬤ Bardzo czytelna i pouczająca
⬤ przemyślana analiza Wielkiej Wojny i szkół publicznych
⬤ oferuje otrzeźwiające relacje o poświęceniu młodych mężczyzn
⬤ cenna dla kontekstu historycznego
⬤ dobrze zbadana i prowokująca do myślenia
⬤ wciągający styl
⬤ przydatna dla przewodników i osób zainteresowanych historią Wielkiej Brytanii.

⬤ Postrzegana jako faworyzująca niektóre szkoły
⬤ części książki mogą nie odnosić się bezpośrednio do Wielkiej Wojny
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za ciężką lub zbyt szczegółową
⬤ poleganie na indywidualnych historiach nad głębią analityczną
⬤ nie tak wciągająca dla osób z niepłacących środowisk.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Public Schools and the Great War: The Generation Lost

Zawartość książki:

Książka analizuje wpływ Wielkiej Wojny na szkoły publiczne i ofiarny wkład w zwycięstwo, które nastąpiło w 1918 roku.

Wojna pochłonęła około jednej piątej wszystkich uczniów szkół publicznych, którzy walczyli, podczas gdy ci, którzy przeżyli, zostali naznaczeni piętnem utraty tak wielu przyjaciół. Oparty w dużej mierze na materiałach źródłowych pochodzących ze szkolnych archiwów i historii, przechodzi od naiwnej ekscytacji latem 1914 roku do wielu poruszających historii, które wyłaniają się z rzezi na froncie zachodnim.

Przygląda się życiu szkolnemu w tamtych wojennych latach, chłopcom z zawieszoną przyszłością i perspektywą śmierci zawsze bardzo blisko, dyrektorom i personelowi zdruzgotanym utratą tak wielu młodych istnień. O jednym z wybitnych dyrektorów, który zmarł w styczniu 1919 roku, powiedziano, że „wojna zabiła go tak prosto i pewnie, jakby poległ na froncie”. Książka obejmuje wiele tematów, w tym bezinteresowność i dumę szkół publicznych w całym Imperium Brytyjskim i Irlandii; rolę Korpusu Szkolenia Oficerów w militaryzacji pokolenia; listy pisane z frontu do nauczycieli; dumę szkół z Krzyży Wiktorii itp.

zdobytych przez Old Boys; statystyki, w których można zmierzyć wkład szkół publicznych; sposoby, w jakie szkoły upamiętniały wojnę i nadal to robią. Na koniec analizowane jest dziedzictwo wojny, zarówno wpływ na same szkoły, jak i wkład pisarzy i artystów w rozczarowanie lat międzywojennych.