Szklana ściana: Życie na bałtyckiej granicy

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Glass Wall” autorstwa Maxa Egremonta prezentują zróżnicowany wachlarz opinii. Wielu czytelników docenia eksplorację bałtyckiej historii Niemiec i jej wnikliwy, podróżniczy styl pisania. Niektórzy wyrażają jednak rozczarowanie jej strukturą, dostrzeganymi lukami i powtarzalnością.

⬤ Obejmuje ważną, ale często nieopowiedzianą historię Niemców bałtyckich na Łotwie i w Estonii.
⬤ Pięknie napisana i wciągająca, a wielu czytelników uznało ją za fascynującą lekturę.
⬤ Oferuje mieszankę dziennika podróży, wspomnień i anegdot historycznych, z dodatkowym kontekstem z powiązanej literatury.
⬤ Wzbudza zainteresowanie złożoną historią krajów bałtyckich.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje głębi, szczególnie w wywiadach z bałtyckimi Niemcami.
⬤ Struktura może sprawiać wrażenie rozwlekłej i powtarzalnej, prowadząc do znudzenia u niektórych.
⬤ Może nie podkreślać w odpowiedni sposób złożoności wydarzeń historycznych mających wpływ na ludność bałtycką.
⬤ Ograniczony nacisk na Litwę, co niektórzy czytelnicy uznali za rozczarowujące.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Glass Wall: Lives on the Baltic Frontier

Zawartość książki:

Max Egremont, autor Some Desperate Glory, opowiada historie ze „szklanego muru” między Europą a Azją.

Niewiele krajów ucierpiało bardziej z powodu konwulsji i rozlewu krwi w Europie XX wieku niż te we wschodnim regionie Morza Bałtyckiego. Małe narody, takie jak Łotwa i Estonia, uwięzione między gigantami Niemiec i Rosji, na szlaku, przez który armie nacierały lub wycofywały się, przez wieki były przedmiotem podbojów i dominacji, gdy obcy kolonizatorzy domagali się kontroli nad terytorium i jego mieszkańcami, wraz z ich religią, rządem i kulturą.

The Glass Wall przedstawia niezwykłą obsadę postaci - współczesnych i historycznych, zagranicznych i rdzennych - które żyły i walczyły w Bałtyku, najbardziej wysuniętej na wschód twierdzy Europy Zachodniej. Zbyt często przeznaczeniem tego regionu wydaje się być służenie jako linia frontu w wojnach innych ludzi. Opowiadając historie wojowników i ofiar, filozofów i baronów, poetów i artystów, buntowników i cesarzy oraz innych, którzy przeżyli lata zawirowań i przemocy, Max Egremont przedstawia błyskotliwy opis długo pomijanego regionu, na granicy, której granice wciąż mogą budzić wątpliwości.