Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Shakespeare and the Evolution of the Human Umwelt: Adapt, Interpret, Mutate
Shakespeare and the Evolution of the Human Umwelt łączy badania nad Szekspirem, biosemiotyką, ekokrytyką, epigenetyką i teorią sieci aktorów, badając przestrzeń między naturą a narracją, starając się zrozumieć, w jaki sposób ludzkie ciała są historiami opowiadanymi w wyłaniającym się języku ewolucji i jak te ciała same stały się opowiadaczami.
Rozdziały rozważają sztuki Szekspira i współczesne dzieła, takie jak te Barbary Kingsolver i Margaret Atwood, lub produkcje, dla których Szekspir jest genetycznym przodkiem, jako ewolucyjne artefakty, które pomogły ukształtować ludzki umwelt - specyficzne dla gatunku siedlisko językowe, które ludzie dzielą ze sobą. Praca bada punkt, w którym semisfera spotyka się z biosferą i oświetla rolę, jaką narracja odgrywa w naszym konstruowaniu świata, który zajmujemy. Sztuki Szekspira, jako dzieła, które miały niezrównaną dyfuzję kulturową, są wyjątkowo usytuowane, aby mówić o sposobach, w jakie idee i teksty, których używają jako nośników, są zawsze materialne, zawsze środowiskowe i zawsze żywe. Książka omawia dzieła Szekspira jako istotne węzły w naszych kulturowych, historycznych, moralnych i filozoficznych sieciach, ale także jako podmioty środowiskowe same w sobie. Sztuki są przedstawiane na przemian jako zakodowane cyfrowo fragmenty kultury oczekujące na połączenie ze światem analogowym lub jako bakterie wchodzące w interakcje z żywymi organizmami zarówno w sposób produktywny, jak i destrukcyjny, zmieniając ich strukturę i tworząc nowe znaczenie poprzez ruch, który jest jednocześnie biologiczny i poetycki.
Książka ta będzie bardzo interesująca dla studentów i badaczy ekokrytyki, którzy chcą modelować ekokrytyczne lektury i wypełniać luki między myśleniem naukowym, filozoficznym i literackim.
