Ocena:

Książka „Grey Feathers: Led by Love of Country” autorstwa Daniela DeWalda to szczegółowy i emocjonalny opis wojny w Wietnamie z perspektywy dowódcy plutonu bojowego. Została ona doceniona za żywą narrację, głębię szczegółów i zdolność autora do oddania realiów i wyzwań stojących przed żołnierzami w tym burzliwym czasie.
Zalety:Książka jest bardzo chwalona za szczegółową narrację, zaangażowanie emocjonalne i umiejętność przedstawienia zarówno wstrząsających doświadczeń wojennych, jak i człowieczeństwa żołnierzy. Czytelnicy uznali ją za wciągającą, z nieprzewidywalnymi zwrotami akcji i wiarygodnymi postaciami. Polecam ją fanom historii i pamiętników wojskowych.
Wady:Niektórzy czytelnicy wspomnieli, że gatunek ten może nie przypaść do gustu każdemu i chociaż książka jest chwalona za szczegółową relację, niektórzy mogą uznać graficzną naturę narracji wojennych za wyzwanie.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Grey Feathers: Led by Love of Country
Grey Feathers to opowieść o roli i obowiązkach dowódcy plutonu bojowego na Wyżynie Centralnej w Wietnamie Południowym w latach 1967-1970. Historia ta pochodzi z niezliczonych raportów po akcji, osobistych obserwacji i doświadczeń, wywiadów i artykułów z czasopism 4. dywizji na temat tego okresu wojny w Wietnamie.
Jednostką, w której służył był 3 Batalion, 12 Dywizja Piechoty, 4 Dywizja Piechoty, która była wysoko odznaczoną jednostką oznaczoną symbolem koniczyny 4 Dywizji. Jednostka nosiła przydomek "Braves".
W 1967 roku, kiedy jednostka została przeniesiona na granicę Laosu, Kambodży i Wietnamu, jej główną trasą zaopatrzeniową w terenie była autostrada nr 19, droga często najeżona zasadzkami i minami utrudniającymi uzupełnianie zapasów. Określenie szare pióro zostało nadane każdemu mężczyźnie, który służył bezinteresownie w jednostce, ponieważ wszyscy byli sprawdzeni w boju i pilnowali się nawzajem podczas konfliktu. Tworzyło to poczucie powołania i satysfakcji ze służby. Sceny bitewne są opisane tak dokładnie, jak to możliwe, na podstawie raportów z akcji bojowych. Intencją tej książki jest opisanie wydarzeń i pokazanie, jak bezinteresownie i odważnie jednostka zareagowała, aby przezwyciężyć przytłaczające szanse w warunkach bojowych. Pokazuje również trudności w podejmowaniu decyzji pod ostrzałem, zarówno przez oficerów, jak i żołnierzy. Presja bitwy wymuszała szybkie decyzje i ruchy. Jednostki wspierające, takie jak śmigłowce bojowe, piloci F-4 Phantom, transportery zaopatrzenia, pojazdy opancerzone, artyleria morska, śmigłowce MedEvac i szpitale polowe spisały się wspaniale i z wyróżnieniem. Wszyscy zasłużyli na swoje Szare Pióra.