Szare pióra: Prowadzeni przez miłość do ojczyzny

Opinie czytelników

Książka Daniela DeWalda „Grey Feathers: Led by Love of Country” oferuje szczegółową i wciągającą narrację o wojnie w Wietnamie, koncentrując się na doświadczeniach żołnierzy na polu bitwy. Książka łączy w sobie historyczną dokładność z mocną fabułą, dzięki czemu jest fascynującą lekturą dla osób zainteresowanych historią wojenną i osobistymi relacjami o odwadze.

Książka jest chwalona za szczegółowy i dokładny opis wydarzeń, wciągający i wyrazisty styl pisania, głębię emocjonalną oraz zdolność autora do tworzenia wiarygodnych postaci. Jest opisywana jako obowiązkowa lektura dla entuzjastów historii wojennej i osobistych narracji, a wielu czytelników docenia żywe opisy, które ożywiają doświadczenia żołnierzy.

W recenzjach nie ma znaczących negatywnych komentarzy, ale niektórzy czytelnicy wskazują, że tematyka może nie spodobać się tym, którzy nie są fanami narracji wojennych lub literatury faktu. Jedna z recenzji sugeruje ogólną nieznajomość gatunku przez czytelnika, któremu mimo to książka się podobała, co sugeruje, że komfort z tematem może poprawić wrażenia z lektury.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Grey Feathers: Led by Love of Country

Zawartość książki:

Grey Feathers to opowieść o roli i obowiązkach dowódcy plutonu bojowego na Wyżynie Centralnej w Wietnamie Południowym w latach 1967-1970. Historia ta pochodzi z niezliczonych raportów po akcji, osobistych obserwacji i doświadczeń, wywiadów i artykułów z czasopism 4. dywizji na temat tego okresu wojny w Wietnamie.

Jednostką, w której służył był 3 Batalion, 12 Dywizja Piechoty, 4 Dywizja Piechoty, która była wysoko odznaczoną jednostką oznaczoną symbolem koniczyny 4 Dywizji. Jednostka nosiła przydomek "Braves".

W 1967 roku, kiedy jednostka została przeniesiona na granicę Laosu, Kambodży i Wietnamu, jej główną trasą zaopatrzeniową w terenie była autostrada nr 19, droga często najeżona zasadzkami i minami utrudniającymi uzupełnianie zapasów. Określenie szare pióro zostało nadane każdemu mężczyźnie, który służył bezinteresownie w jednostce, ponieważ wszyscy byli sprawdzeni w boju i pilnowali się nawzajem podczas konfliktu. Tworzyło to poczucie powołania i satysfakcji ze służby. Sceny bitewne są opisane tak dokładnie, jak to możliwe, na podstawie raportów z akcji bojowych. Intencją tej książki jest opisanie wydarzeń i pokazanie, jak bezinteresownie i odważnie jednostka zareagowała, aby przezwyciężyć przytłaczające szanse w warunkach bojowych. Pokazuje również trudności w podejmowaniu decyzji pod ostrzałem, zarówno przez oficerów, jak i żołnierzy. Presja bitwy wymuszała szybkie decyzje i ruchy. Jednostki wspierające, takie jak śmigłowce bojowe, piloci F-4 Phantom, transportery zaopatrzenia, pojazdy opancerzone, artyleria morska, śmigłowce MedEvac i szpitale polowe spisały się wspaniale i z wyróżnieniem. Wszyscy zasłużyli na swoje Szare Pióra.