Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Simulation and Its Discontents” autorstwa Sherry Turkle zapewnia dogłębną analizę wykorzystania i implikacji symulacji komputerowych w różnych dziedzinach, takich jak nauka, inżynieria i architektura. Podczas gdy pierwsza połowa książki jest bardzo chwalona za spostrzeżenia i analizy oparte na szeroko zakrojonych badaniach etnograficznych, druga połowa, która zawiera studia przypadków, otrzymuje mieszane recenzje. Niektórzy czytelnicy uważają, że te ostatnie sekcje są mniej spójne i mniej przekonujące, co prowadzi do wrażenia chaosu w ogólnej prezentacji.
Zalety:⬤ Ważny dodatek do dorobku Turkle z cennymi spostrzeżeniami z jej badań.
⬤ Wciągające badanie historycznej ewolucji symulacji i ich wpływu na różne zawody.
⬤ Przystępny styl pisania, który nie zakłada formalnego szkolenia w zakresie symulacji.
⬤ Pierwsza połowa książki jest szczególnie wnikliwa, dostarczając krytycznej analizy i prowokujących do myślenia komentarzy na temat ograniczeń i niezamierzonych konsekwencji symulacji.
Wady:⬤ Druga połowa książki zawiera studia przypadków, które niektórzy czytelnicy uznają za mniej odkrywcze i nieco oderwane od głównych argumentów.
⬤ Niektórzy krytycy wskazują, że książka jest słabo wykonana i brakuje jej spójności, przez co czasami trudno ją śledzić.
⬤ Organizacja treści może być myląca, z luźnymi powiązaniami między różnymi esejami, które zakłócają ogólny przepływ.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Simulation and Its Discontents
Zawartość książki:
Jak technologie symulacji i wizualizacji, tak wszechobecne w nauce, inżynierii i projektowaniu, zmieniły nasz sposób postrzegania świata.
W ciągu ostatnich dwudziestu lat technologie symulacji i wizualizacji zmieniły nasz sposób patrzenia na świat. W książce Simulation and Its Discontents Sherry Turkle bada dominujące obecnie medium w naszym życiu zawodowym i odkrywa, że symulacja stała się własną wrażliwością. Słyszymy to w opisie Turkle studentów architektury, którzy nie projektują już ołówkiem, studentów nauk ścisłych i inżynierii, którzy przyznają, że modele komputerowe wydają się bardziej "prawdziwe" niż eksperymenty w fizycznych laboratoriach.
Powtarzając słynne pytanie architekta Louisa Kahna: "Czego chce cegła? ", Turkle pyta: "Czego chce symulacja?". "Symulacje chcą, a nawet wymagają, immersji, a korzyści są oczywiste. Architekci tworzą budynki niewyobrażalne przed wirtualnym projektowaniem; naukowcy określają strukturę cząsteczek, manipulując nimi w wirtualnej przestrzeni; lekarze ćwiczą anatomię na zdigitalizowanych ludziach. Ale zanurzeni w symulacji jesteśmy bezbronni. Są zarówno straty, jak i zyski. Starsi naukowcy opisują młodsze pokolenie jako "pijane kodem". Młodzi naukowcy, inżynierowie i projektanci, w pełni obywatele wirtualności, starają się uchwycić milczącą wiedzę swoich mentorów na temat budynków i ciał. Po obu stronach pokoleniowej przepaści istnieje obawa, że w symulacji umyka coś ważnego. Turkle analizuje symulację na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat, a następnie przeprowadza cztery dogłębne badania współczesnej kultury symulacji: eksploracji kosmosu, oceanografii, architektury i biologii.
