Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Dawn of the Dead
Świt żywych trupów (1978) George'a A. Romero jest znany zarówno jako film "splatterowy", jak i satyra na konsumpcjonizm lat 70-tych. Jeden z najbardziej udanych finansowo filmów niezależnych, jaki kiedykolwiek wyprodukowano, Dawn of the Dead zaprezentował widzom w tamtym czasie silną wizję pod względem przesadnej, często szokującej przemocy.
Szokująca przemoc. Stanowił wyzwanie dla międzynarodowej cenzury i wywołał kontrowersje w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Film spowodował problemy z dystrybutorami ze względu na swoją długość i zawartość graficzną; z MPAA, która przyznała mu "X" w Ameryce (ocena zwykle zarezerwowana dla pornografii);
Z BBFC w Wielkiej Brytanii, która całkowicie go przerobiła; i na różnych terytoriach europejskich, gdzie został wydany w kilku wersjach.
Prawdopodobnie nadmiar jest sercem Dawn of the Dead, integralną częścią jego znaczenia: nie tylko w scenach gore, satyrze społecznej i krzykliwym stylu pop-kiczu, ale także w historii produkcji samego filmu. Ten adwokat diabła bada różne sposoby, w jakie Romero wziął Dawn of.
The Dead w obszary skrajności podczas pisania scenariusza, produkcji i dystrybucji; oraz reakcje przemysłu, organów cenzury, recenzentów i publiczności tamtych czasów na ekscesy filmu. Przyjmując podejście mikrohistoryczne, Jon Towlson oferuje dokładną analizę filmu.
W kontekście produkcyjnym Jon Towlson bada kulturowe znaczenie Świtu żywych trupów jako "tekstu buntu" i przykładu kina opozycyjnego.
