Opinie czytelników
Podsumowanie:„The World Turned Inside Out” Jamesa Livingstona oferuje szerokie i wnikliwe spojrzenie na amerykańską kulturę i politykę końca XX wieku. Książka obejmuje szeroki zakres tematów, w tym ekonomię, muzykę i kwestie społeczne, przedstawiając je w wciągającym i humorystycznym stylu, który przemawia do szerokiego grona odbiorców.
Zalety:Książka jest chwalona za ambitny zakres, intelektualny rygor i przystępną prozę. Obejmuje różnorodne tematy i przedstawia zrównoważony pogląd na różne perspektywy, dzięki czemu prowokuje do myślenia i bawi. Recenzenci doceniają zdolność autora do odnoszenia złożonych idei do kultury i polityki, a praca jest postrzegana jako wnikliwa i pełna humoru lektura.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają analizę za niewystarczająco rygorystyczną do poważnych badań historycznych, uznając ją za zbyt uproszczoną lub pozbawioną głębi w porównaniu z innymi pracami historycznymi. Książka ta może nie spełnić oczekiwań zaawansowanych studentów historii lub osób poszukujących dogłębnej analizy naukowej.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The World Turned Inside Out: American Thought and Culture at the End of the 20th Century
Zawartość książki:
The World Turned Inside Out bada amerykańską myśl i kulturę w formacyjnym momencie końca XX wieku, w następstwie legendarnych lat sześćdziesiątych. Ogólnym argumentem jest to, że tendencje i wrażliwość, które kojarzymy z tym wcześniejszym momentem wstrząsów, zdecydowanie ukształtowały programy intelektualne i praktyki kulturowe - od armii ochotniczej po kreskówkową politykę filmów Disneya - w latach 80.
i 90. XX wieku. W tym ujęciu tak zwana rewolucja Reagana była nie tylko, a nawet nie głównie, wydarzeniem konserwatywnym.
Z tego samego punktu widzenia lewica, która przejęła władzę w szkolnictwie wyższym, nigdy nie była zagrożona przegraniem tak zwanych wojen kulturowych. Argumentuje się, że pod koniec XX wieku Stany Zjednoczone były znacznie mniej konserwatywne niż w 1975 roku.
Książka traktuje ekonomię podaży i South Park równie poważnie. Traktuje Freddy'ego Kruegera, Buffy the Vampire Slayer i Ronalda Reagana jako porównywalne ikony kultury.
