Ocena:

Książka „The World in Six Songs” autorstwa Daniela Levitina bada rolę muzyki w kształtowaniu ludzkich więzi i kultury poprzez sześć archetypowych typów piosenek. Autor łączy spostrzeżenia z różnych dyscyplin, w tym neuronauki i antropologii, jednocześnie włączając szereg przykładów piosenek. Reakcje na książkę są mieszane, wielu docenia wciągający styl pisania Levitina i prowokujące do myślenia pomysły, podczas gdy inni krytykują poleganie na anegdotycznych dowodach i skuteczność struktury sześciu piosenek.
Zalety:⬤ Wciągająca i dobrze napisana, dzięki czemu złożone idee są przystępne.
⬤ Prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat roli muzyki w ludzkiej kulturze.
⬤ Szerokie wykorzystanie współczesnych i historycznych przykładów piosenek zwiększa możliwość odniesienia się do nich.
⬤ Podkreśla znaczenie muzyki w społeczeństwie i rozwoju mózgu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest uboga w treści naukowe i w dużej mierze opiera się na dowodach anegdotycznych.
⬤ Struktura sześciu piosenek może wydawać się niektórym wymuszona lub arbitralna, powodując brak spójności narracji.
⬤ Niektóre przykłady piosenek i odniesień historycznych są uważane przez niektórych czytelników za nieistotne lub mało inspirujące.
⬤ Porównania do poprzednich prac Levitina, w szczególności „This Is Your Brain on Music”, wskazują, że ta książka nie spełnia tych samych standardów.
(na podstawie 70 opinii czytelników)
World in Six Songs - How the Musical Brain Created Human Nature
Dzieląc sumę ludzkich osiągnięć muzycznych, od Beethovena do The Beatles, od Busta Rhymes do Bacha, na sześć podstawowych form, Levitin oświetla, poprzez pieśni przyjaźni, radości, pocieszenia, wiedzy, religii i miłości, w jaki sposób muzyka odegrała kluczową rolę w ewolucji języka, myśli i kultury.
I w jaki sposób, daleki od bycia piosenką i tańcem, muzyka jest podstawą tego, co to znaczy być człowiekiem. Levitin, niegdyś producent nagrań, a obecnie czołowy neuronaukowiec, skomponował chwytliwą i zaskakująco ambitną narrację, która splata Darwina i Dionne Warwick, wspomnienia i biologię, antropologię i szafę grającą z anegdotami, tworząc nic innego jak „ścieżkę dźwiękową cywilizacji”.