Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka otrzymała mieszankę pozytywnych i negatywnych recenzji. Wielu czytelników uznało tajemnicę za wciągającą z nieoczekiwanymi zwrotami akcji i dobrze rozwiniętymi postaciami, podczas gdy niektórzy krytykowali błędy redakcyjne i przestarzałą prozę. Nostalgiczny wiktoriański styl rezonuje z niektórymi, ale inni uważają go za zbyt staroświecki dla współczesnych gustów.
Zalety:⬤ Wciągająca tajemnica z nieoczekiwanymi zwrotami akcji
⬤ dobrze rozwinięte postacie
⬤ przyjemny styl pisania
⬤ dobre napięcie
⬤ nostalgiczny wiktoriański styl, który przemawia do fanów gatunku.
Wady:⬤ Liczne błędy edytorskie
⬤ przestarzała i sztampowa proza
⬤ nagłe lub przewidywalne zakończenia
⬤ zachowanie niektórych postaci wydaje się nierealistyczne lub zbyt staroświeckie
⬤ zagmatwane relacje rodzinne.
(na podstawie 45 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Witness on the Roof
Zawartość książki:
"Kto wie, czy nie uciekł z nią tutaj? Te rzeczy znalezione w przydomowym zagajniku świadczą o tym, że z nią uciekł".
Jim Gregory, ogrodnik w Hargreave Manor, znajduje coś nieoczekiwanego podczas wspinaczki na Lover's Oak, ale nie chce powiedzieć co. W zamian za to słucha legendarnych diamentów "Luck of the Hargreaves", przeznaczonych dla przyszłej narzeczonej Sir Arthura, nowego giermka.
Sam Sir Arthur odkrywa piękną nieznajomą, zagubioną w lesie w pobliżu dworu. Dziewczyna nie pamięta niczego - nawet swojego imienia. Otrzymuje schronienie, a Mary Marston, prywatna pielęgniarka, rozpoznaje ją - i nagle znika. Pielęgniarka Marston musi nadal być w domu, początkowo ustalono - ale jeśli tak, to gdzie?
Kto pozbył się pielęgniarki Marston? Do kogo należy woreczek na tytoń z kwiatowym wzorem? I dlaczego w lesie znaleziono zakrwawiony mankiet? Te i wiele innych zagadek nadinspektor Stokes jest zdeterminowany rozwiązać. Błękitny diament (1925) to klasyka wczesnego złotego kryminału. To nowe wydanie, pierwsze od ponad osiemdziesięciu lat, zawiera wstęp historyka kryminałów Curtisa Evansa.
"Zmęczeni mężczyźni, wracający do domu pod koniec niedoskonałego dnia, wpadają do biblioteki i proszą o Annie Haynes. Nie pomylili się w numerze ulicy. Nie proszą o koktajl..." Szkic
