Błękitny diament

Opinie czytelników

Książka jest mieszaną torbą, otrzymując pochwały za fabułę, rozwój postaci i lekkie, przyjemne wrażenia z czytania przypominające klasyczne tajemnice. Jednak spotyka się również z krytyką za przewidywalność, powolne tempo i bohaterów, których niektórzy czytelnicy uznali za głupich lub niewiarygodnych.

⬤ Świetna fabuła i dialogi
⬤ dobrze rozwinięte postacie
⬤ wciągająca sceneria historyczna
⬤ przyjemna, lekka lektura
⬤ trzyma w napięciu
⬤ inspirująca biografia autora.

⬤ Przewidywalna fabuła
⬤ powolne tempo
⬤ niektóre postacie postrzegane jako głupie lub nierealistyczne
⬤ przestarzały język
⬤ brak głębi w tajemnicy
⬤ mieszane opinie na temat wiarygodności postaci.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Blue Diamond

Zawartość książki:

"Kto wie, czy nie uciekł z nią tutaj? Te rzeczy znalezione w przydomowym zagajniku świadczą o tym, że z nią uciekł".

Jim Gregory, ogrodnik w Hargreave Manor, znajduje coś nieoczekiwanego podczas wspinaczki na Lover's Oak, ale nie chce powiedzieć co. W zamian za to słucha legendarnych diamentów "Luck of the Hargreaves", przeznaczonych dla przyszłej narzeczonej Sir Arthura, nowego giermka.

Sam Sir Arthur odkrywa piękną nieznajomą, zagubioną w lesie w pobliżu dworu. Dziewczyna nie pamięta niczego - nawet swojego imienia. Otrzymuje schronienie, a Mary Marston, prywatna pielęgniarka, rozpoznaje ją - i nagle znika. Pielęgniarka Marston musi nadal być w domu, początkowo ustalono - ale jeśli tak, to gdzie?

Kto pozbył się pielęgniarki Marston? Do kogo należy woreczek na tytoń z kwiatowym wzorem? I dlaczego w lesie znaleziono zakrwawiony mankiet? Te i wiele innych zagadek nadinspektor Stokes jest zdeterminowany rozwiązać. Błękitny diament (1925) to klasyka wczesnego złotego kryminału. To nowe wydanie, pierwsze od ponad osiemdziesięciu lat, zawiera wstęp historyka kryminałów Curtisa Evansa.

"Zmęczeni mężczyźni, wracający do domu pod koniec niedoskonałego dnia, wpadają do biblioteki i proszą o Annie Haynes. Nie pomylili się w numerze ulicy. Nie proszą o koktajl..." Szkic