Strzelec moździerzowy na froncie wschodnim. Tom II: Rosja, Węgry, Litwa i bitwa o Prusy Wschodnie

Opinie czytelników

Książka oferuje porywającą i szczegółową osobistą relację z doświadczeń Hansa Rehfeldta jako żołnierza dywizji Grossdeutschland na froncie wschodnim podczas II wojny światowej. Napisana na podstawie jego wpisów w dzienniku, zapewnia wgląd w codzienne życie żołnierzy, okropności działań wojennych i ostateczny upadek sił nazistowskich. Pisarstwo Rehfeldta jest znane ze swojej autentyczności i żywego przedstawienia zarówno przyziemnych, jak i traumatycznych aspektów wojny.

Dogłębna osobista narracja oparta na wpisach do dziennika, wciągająca i opisowa narracja, zapewnia historyczny wgląd w codzienne życie żołnierza na froncie wschodnim, autentyczne przedstawienie okropności wojny, dobrze udokumentowane relacje, doceniane zarówno za szczegóły, jak i głębię emocjonalną, a przydatne mapy uzupełniają narrację.

Format może wymagać pewnego dostosowania dla czytelników nieprzyzwyczajonych do pisania w stylu pamiętnika, niektóre mapy są zauważalne poza kolejnością, a czasami graficzna przemoc i rzeczywistość wojny mogą być trudne do zniesienia dla wrażliwych czytelników.

(na podstawie 58 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mortar Gunner on the Eastern Front. Volume II: Russia, Hungary, Lithuania, and the Battle for East Prussia

Zawartość książki:

W maju 1944 r.

powrócił do swojej dawnej jednostki granatników, gdzie jako dowódca plutonu brał udział w ciężkich walkach obronnych w Rumunii, a od sierpnia 1944 r. w Prusach Wschodnich i na Litwie.

Po przeniesieniu statkiem z Memel do K nigsberg pod koniec 1944 r., brał udział w walkach o Ostprussen zimą 1944/1945. Nieustannie narażony na ataki rosyjskich bombowców i myśliwców oraz ciężko ranny odłamkiem w nogę, z pomocą rosyjskiego ochotnika i wozu konnego przedostał się z Bałgi do Rosenbergu, a stamtąd transportem okrętowym przez Pillau do Świnoujścia i pociągiem do Schwerina. Uciekając przed zbliżającym się rosyjskim uwięzieniem na zachód, wpada w amerykańską niewolę 3 maja 1945 r.

i zostaje zwolniony w lipcu 1945 r. w domu.