Structuring Sense: Tom III: Przyjmowanie formy

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Structuring Sense: Volume III: Taking Form

Zawartość książki:

Structuring Sense bada różnicę między słowami, jakkolwiek zdefiniowanymi, a strukturami, jakkolwiek skonstruowanymi. W trzech tomach wykazuje, że wyjaśnienie kompetencji językowych powinno zostać przeniesione z leksykalnego zapisu na strukturę syntaktyczną, z pamięci słów na manipulację regułami.

Jej przeformułowanie sposobu interakcji gramatyki i leksykonu ma głębokie implikacje dla lingwistycznych, filozoficznych i psychologicznych teorii dotyczących ludzkiego umysłu i języka. Hagit Borer odchodzi od specyficznych dla języka podejść konstrukcyjnych i leksykalistycznych, aby argumentować, że uniwersalne struktury hierarchiczne determinują interpretację, a zmienność językowa wyłania się z morfologicznych i fonologicznych właściwości materiału fleksyjnego. Taking Form, trzeci i ostatni tom Structuring Sense, stosuje to radykalne podejście do budowy złożonych słów.

Integrując badania nad składnią i morfologią, autor rozwija nowy model tworzenia słów, argumentując, że z jednej strony podstawowym budulcem języka są sztywne funkcje semantyczne i składniowe, podczas gdy z drugiej strony są to korzenie, które same w sobie są jedynie pakietami informacji fonologicznych i są pozbawione zarówno znaczenia, jak i właściwości gramatycznych jakiegokolwiek rodzaju. W ramach takiego modelu kategoria syntaktyczna, selekcja syntaktyczna i struktura argumentów są zapośredniczone przez struktury syntaktyczne rzutowane ze sztywnych funkcji lub alternatywnie, konstruowane za pomocą ogólnych kombinatorycznych zasad składni, takich jak Merge Chomsky'ego.

Znaczenie "słów" z kolei nie wiąże się z istnieniem leksemów, ale raczej z dopasowaniem dobrze zdefiniowanej i fonologicznie artykułowanej domeny syntaktycznej do treści pojęciowej, która sama w sobie znajduje się poza domeną języka jako takiego. Odchodząc od większości obecnych modeli składni, ale zgodnie z wieloma tradycjami filozoficznymi, model Exo-Skeletal dzieli "znaczenie" na funkcje formalne z jednej strony i treść z drugiej strony.

Podczas gdy te pierwsze są odczytywane ze struktur syntaktyczno-semantycznych, jak zwykle się zakłada, treść jest odczytywana przede wszystkim ze struktur syntaktyczno-fonologicznych.