Strażnicy bałwochwalstwa: Bogowie, demony i kapłani w traktacie Hernando Ruiza de Alarcna o pogańskich przesądach

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Guardians of Idolatry: Gods, Demons, and Priests in Hernando Ruiz de Alarcn's Treatise on the Heathen Superstitions

Zawartość książki:

W 1629 roku katolicki ksiądz Hernando Ruiz de Alarc n opracował Traktat o pogańskich przesądach, które dziś żyją wśród Indian zamieszkujących Nową Hiszpanię, aby pomóc kościołowi w zniesieniu rodzimych praktyk religijnych Nahua. Dwujęzyczny nahuatl-hiszpański traktat zbierał różnorodne zaklęcia lub nahualtocaitl, używane do wyczarowywania mezoamerykańskich bóstw w celu codziennego utrzymania i działań medycznych. Dziś praca ta jest uznawana za jeden z najważniejszych zapisów z pierwszej ręki rdzennych praktyk religijnych w podbitym Meksyku. Jednak, jak argumentuje Viviana D az Balsera w Guardians of Idolatry, proces selekcji zaklęć zapisanych w Traktacie odzwierciedla dwa miejsca pośrednictwa: Pragnienie Ruiza de Alarc n, aby przedstawić najbardziej rażące przykłady "demonicznych" praktyk Nahua, oraz wysiłki Nahua, aby podzielić się łagodnym nahualtocaitl w celu zachowania ich tradycji sprzed podboju podczas negocjacji z kolonialną hegemonią chrześcijańską.

Guardians of Idolatry oferuje czytelnikom rzadkie, dogłębne spojrzenie na nahualtocaitl i rodzime kosmogonie, wierzenia i praktyki medyczne, które ujawniają. Poprzez uważną lekturę czterech inkantacji - dotyczących bezpiecznej podróży, zbierania soków maguey, polowania na jelenie z łukiem i strzałą oraz wróżenia za pomocą ziaren kukurydzy - D az Balsera pokazuje niuanse duchowego świata Nahua zamieszkanego przez inteligentne nadludzkie i nieludzkie byty, które bezpośrednio odpowiadały na ludzkie apele o wstawiennictwo. Odnosi się również do podręcznika Jacinto de la Serna dla ministrów tych Indian (1656), rozbudowanego komentarza do traktatu.

Guardians of Idolatry opowiada fascynującą historię o silnej obecności unikalnej formy postklasycznej mezoamerykańskiej wiedzy rytualnej, w pełni działającej sto lat po wtargnięciu chrześcijaństwa do południowo-środkowego Meksyku. Traktat Ruiza de Alarc n i Podręcznik de la Serny ujawniają razem wysoce wyrafinowany język nahualtocaitl i różne sposoby, w jakie zarówno kolonizatorzy, jak i prężni rdzenni agenci przyczynili się do zachowania mezoamerykańskiej epistemologii.