Ocena:
Książka zapewnia autentyczne i szorstkie spojrzenie na doświadczenia policjanta stanowego, rejestrując zarówno humorystyczne, jak i poważne momenty z kariery autora. Podczas gdy wielu czytelników docenia szczere i surowe opowiadanie historii, niektórzy krytykują nadmierną wulgarność i brak poloru w pisaniu.
Zalety:⬤ Szczere i autentyczne opowiadanie historii
⬤ uczciwe przedstawienie doświadczeń związanych z egzekwowaniem prawa
⬤ zabawne narracje
⬤ oferuje osobiste i emocjonalne spojrzenie na życie policjanta stanowego
⬤ wciągające i zrozumiałe dla osób zaznajomionych z tym zawodem.
⬤ Nadmierne użycie wulgaryzmów, które niektórzy czytelnicy uznają za odstręczające
⬤ słaba edycja lub nieedytowane sekcje, które umniejszają przyjemność z czytania
⬤ kontrowersyjne podejście do niektórych tematów, takich jak szacunek dla kobiet i humor policyjny, które mogą nie współgrać ze wszystkimi odbiorcami.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Stop. State Police.: A Road Dog's Perspective
Właśnie wyszedłem z wojska, kiedy moja matka pokazała mi artykuł w gazecie, w którym napisano: "Michigan potrzebuje żołnierzy". A co mi tam, rozpocząłem rygorystyczny proces aplikacyjny i zaoferowano mi stanowisko w akademii przy pierwszej próbie.
Wielu innych próbowało wiele razy, a niektórzy nigdy nie zostali przyjęci! Bycie młodym policjantem w połowie lat 90-tych było świetną zabawą. Byliśmy szkoleni przez najlepszych i kazano nam wyruszyć w drogę, aby skopać tyłki i zdobyć nazwiska. Pod koniec mojej 23-letniej kariery już tak nie było.
Opowiem ci poprzez fragmenty i moją perspektywę o dobrych i nie tak dobrych czasach bycia psem drogowym i człowiekiem motorowym w jednostce motorowej MSP przez większość mojej kariery. Znak na masce "Stop State Police" jest unikalny dla policji stanowej Michigan, wiele znaczył dla nas, Road Troopers, a teraz nie służy żadnemu celowi! Urodziłem się w szpitalu Grosse Pointe w szczytowym okresie wojny w Wietnamie i wychowałem w południowym Detroit, jak w piosence Journey "Don't Stop Believing", dopóki moi rodzice nie rozwiedli się, gdy miałem 5 lat. Moja matka wychowywała czwórkę dzieci, w tym mojego starszego brata Donny'ego, który cierpiał na dystrofię mięśniową.
Miała odwagę pracować na dwa etaty i polegać na kartkach żywnościowych, aby nas wychować. W wieku 17 lat wstąpiłem do armii amerykańskiej i zostałem kontrolerem ruchu lotniczego. Uczęszczałem do Macomb Community College, a następnie przeniosłem się na Western Michigan University, uzyskując tytuł licencjata w dziedzinie lotnictwa.
Pełniłem czynną służbę w armii latając śmigłowcami OH-58 jako zwiadowca lotniczy w 3/17 Kawalerii. Opuściłem armię i zostałem przyjęty do policji stanowej Michigan, służąc obywatelom przez 23 lata jako pies drogowy.
