Ocena:
Książka przedstawia szorstki i autentyczny obraz kariery policjanta stanowego, wypełniony surowymi, niefiltrowanymi historiami, które odzwierciedlają złożoność egzekwowania prawa. Podczas gdy wielu czytelników docenia szczerość i wciągającą fabułę, pojawiają się głosy krytyczne dotyczące nadmiernej wulgarności i słabej edycji. Niektórzy uważają, że treść jest nieodpowiednia dla ogółu społeczeństwa.
Zalety:Autentyczna i szorstka opowieść, wciągająca i wiarygodna narracja, zapewnia szczere spojrzenie na życie policjanta, wywołuje silne emocje i oddaje koleżeństwo wśród funkcjonariuszy, polecane przez wielu jako lektura obowiązkowa.
Wady:Nadmierne użycie wulgaryzmów, które mogą być odstręczające dla niektórych czytelników, źle zredagowana lub niezredagowana treść, postrzegany brak szacunku dla niektórych grup i obawy, że książka może nie być odpowiednia dla ogółu społeczeństwa.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Stop. State Police.: A Road Dog's Perspective
Właśnie wyszedłem z wojska, kiedy moja matka pokazała mi artykuł w gazecie, w którym napisano: "Michigan potrzebuje żołnierzy". A co mi tam, rozpocząłem rygorystyczny proces aplikacyjny i zaoferowano mi stanowisko w akademii przy pierwszej próbie.
Wielu innych próbowało wiele razy, a niektórzy nigdy nie zostali przyjęci! Bycie młodym policjantem w połowie lat 90-tych było świetną zabawą. Byliśmy szkoleni przez najlepszych i kazano nam wyruszyć w drogę, aby skopać tyłki i zdobyć nazwiska. Pod koniec mojej 23-letniej kariery już tak nie było.
Opowiem ci poprzez fragmenty i moją perspektywę o dobrych i nie tak dobrych czasach bycia psem drogowym i człowiekiem motorowym w jednostce motorowej MSP przez większość mojej kariery. Znak na masce "Stop State Police" jest unikalny dla policji stanowej Michigan, wiele znaczył dla nas, Road Troopers, a teraz nie służy żadnemu celowi! Urodziłem się w szpitalu Grosse Pointe w szczytowym okresie wojny w Wietnamie i wychowałem w południowym Detroit, jak w piosence Journey "Don't Stop Believing", dopóki moi rodzice nie rozwiedli się, gdy miałem 5 lat. Moja matka wychowywała czwórkę dzieci, w tym mojego starszego brata Donny'ego, który cierpiał na dystrofię mięśniową.
Miała odwagę pracować na dwa etaty i polegać na kartkach żywnościowych, aby nas wychować. W wieku 17 lat wstąpiłem do armii amerykańskiej i zostałem kontrolerem ruchu lotniczego. Uczęszczałem do Macomb Community College, a następnie przeniosłem się na Western Michigan University, uzyskując tytuł licencjata w dziedzinie lotnictwa.
Pełniłem czynną służbę w armii latając śmigłowcami OH-58 jako zwiadowca lotniczy w 3/17 Kawalerii. Opuściłem armię i zostałem przyjęty do policji stanowej Michigan, służąc obywatelom przez 23 lata jako pies drogowy.
