Ocena:

Ten zbiór współczesnej poezji otrzymał wiele pochwał za swoją wciągającą i zróżnicowaną treść, zachęcając czytelników do odkrywania różnych tematów i wyborów stylistycznych. Wiersze są dobrze wykonane, prowokujące do myślenia i emocjonalnie rezonujące, dzięki czemu czytanie jest zarówno osobiste, jak i satysfakcjonujące.
Zalety:⬤ Ekscytujące, trafne, dobrze skonstruowane wiersze
⬤ różnorodność stylów poetyckich (wiersz wolny, formalny)
⬤ zróżnicowany zakres tematów, w tym historia, miłość i troska o środowisko
⬤ zachęca do ponownego czytania
⬤ angażuje emocjonalnie
⬤ szybkie czytanie.
Niektórzy czytelnicy mogą uznać zakres tematów i stylów za przytłaczający; bardziej tradycyjne podejście do czytania może przegapić głębię wierszy.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Stargazers
"Naprawdę świetne wiersze.... Uwielbiam twoją pracę.".
X. J. Kennedy, autor książki In a Prominent Bar in Secaucus: New and Selected Poems, 1955-2007.
"Inteligentna... prowadzona z przyjemnością i pewnością siebie... pięknie wykonana.... Ta wspaniała poezja, bogata w szczegóły i bogata w dźwięki, może delektować się swoim tematycznym ciastem i nadal mieć je później, jeśli o mnie chodzi. Czyż i my nie wolimy "nieskazitelnie nieczystej" sztuki od prawego dogmatyzmu? ".
Ron Smith, Poeta Laureat Wirginii, autor książki "Its Ghostly Workshop".
"Wspaniała, znakomita, wręcz magiczna... To książka, którą chciałbym napisać".
Christophe Cayle, autor Forget You.
Wiersze to pełne emocji przedmioty, które niektórzy z nas lubią mieć w pobliżu, ponieważ, podobnie jak cała sztuka, oferują najbardziej satysfakcjonujące pojednanie między nami a światem. Poezja debiutanckiego zbioru Jamesa McKee The Stargazers zaprasza czytelników do zaangażowania się w osobistą intensywność miłości, żalu i upływu czasu, a także w nadchodzące siły zmian klimatycznych, zakorzenionego ucisku i uzbrojonej historii. I tak, pośród odrętwiającego, kakofonicznego zgiełku amerykańskiego życia XXI wieku, wiersze McKee podejmują seryjne akty ratunku i odmowy, upamiętnienia i potępienia, przymusowego wybuchu lirycznego i świadomego zaangażowania publicznego. Jeśli sztuka, jak powiedział Picasso, jest "kłamstwem, które pokazuje nam prawdę", wiersze te ani nie ukrywają swojego statusu jako obiektów sztuczności, ani nie rozpaczają, oferując swoim czytelnikom tajemniczą przyjemność wyjaśniającego słowa.