Ocena:
Książka zapewnia szczegółową analizę przemian w Japonii podczas Restauracji Meiji, oferując unikalne perspektywy i dokładny kontekst historyczny. Niektórzy czytelnicy uznali ją jednak za suchą i zbyt akademicką.
Zalety:⬤ Interesujący wgląd w historyczny rozwój Japonii
⬤ oryginalne interpretacje autora
⬤ zapewnia szerszy kontekst restauracji Meiji poza tradycyjnymi i nowoczesnymi porównaniami.
⬤ Nudna dla niektórych czytelników
⬤ postrzegana jako zbyt akademicka, przypominająca wykład
⬤ zawiera błędy edytorskie, takie jak literówki i błędy gramatyczne.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
To Stand with the Nations of the World: Japan's Meiji Restoration in World History
Samurajscy radykałowie, którzy obalili ostatniego szoguna w 1868 roku, obiecali przywrócić starożytne i czyste japońskie zwyczaje. Zagraniczni obserwatorzy byli przerażeni, że Japonia popadnie w brutalną ksenofobię.
Jednak nowy rząd Meiji obrał przeciwny kurs. Skopiował najlepsze praktyki z całego świata, budując potężny i nowoczesny japoński naród z pomocą europejskich i amerykańskich doradców. Czcząc japońską przeszłość, rząd Meiji odważnie przyjął to, co obce i nowe.
Co wyjaśnia ten paradoks? W jaki sposób japońska rewolucja z 1868 roku mogła być jednocześnie nowoczesna i tradycyjna, zarówno ksenofobiczna, jak i kosmopolityczna?
To Stand with the Nations of the World wyjaśnia paradoks restauracji poprzez siły globalizacji. Restauracja Meiji była częścią globalnego "długiego XIX wieku", podczas którego ambitne państwa narodowe, takie jak Japonia, Wielka Brytania, Niemcy i Stany Zjednoczone, rzuciły wyzwanie wielkim wieloetnicznym imperiom na świecie - Osmanom, Qing, Romanowom i Habsburgom.
Japońscy przywódcy chcieli celebrować japońską wyjątkowość, ale szukali także międzynarodowego uznania. Zamiast po prostu naśladować światowe potęgi, takie jak Wielka Brytania, starali się uczynić Japonię wyraźnie japońską w taki sam sposób, w jaki Wielka Brytania była wyraźnie brytyjska. Zamiast śpiewać "Boże chroń króla", stworzyli japoński hymn narodowy z tekstami starożytnej poezji, ale muzyką w zachodnim stylu.
Przywrócenie rezonowało również ze starożytną przeszłością Japonii. W latach 600. i 700.
Japonia była zagrożona przez dynastię Tang, dynastię tak potężną jak imperium rzymskie. Aby oprzeć się Tangowi, japońscy przywódcy zapożyczyli metody Tangów, budując scentralizowane państwo japońskie na modelach Tang oraz ucząc się kontynentalnej nauki i technologii.
Podobnie jak w XIX wieku, Japonia kooptowała międzynarodowe normy, jednocześnie nalegając na japońską odrębność. Konfrontując się z globalizacją w XIX wieku, Japonia spojrzała wstecz na "starożytną globalizację" z lat 600. i 700.
Starożytna przeszłość nie była zatem odległa ani odległa, ale bezpośrednia i żywotna.
