Stanąć z narodami świata: Japońska restauracja Meiji w historii świata

Opinie czytelników

Książka zapewnia szczegółowe badanie transformacji Japonii podczas Restauracji Meiji, podkreślając unikalne perspektywy tego kluczowego okresu w historii. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej wnikliwą analizę i kontekst historyczny, inni uważają ją za nużącą i zbyt akademicką.

Interesująca i oryginalna interpretacja japońskiej restauracji Meiji, zapewniająca unikalną perspektywę przejścia od społeczeństwa feudalnego do nowoczesnego narodu. Podkreśla złożoność „tradycji” i „nowoczesności” w historii Japonii.

Niektórzy czytelnicy uważają książkę za nudną i zbyt akademicką, porównując ją do żmudnego wykładu. Pojawiają się również doniesienia o literówkach, błędach gramatycznych i problemach z edycją, które pogarszają wrażenia z lektury.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

To Stand with the Nations of the World: Japan's Meiji Restoration in World History

Zawartość książki:

Samurajscy radykałowie, którzy obalili ostatniego szoguna w 1868 roku, obiecali przywrócić starożytne i czyste japońskie zwyczaje. Zagraniczni obserwatorzy byli przerażeni, że Japonia popadnie w brutalną ksenofobię. Jednak nowy rząd Meiji obrał przeciwny kurs. Skopiował najlepsze praktyki z całego świata, budując potężny i nowoczesny japoński naród z pomocą europejskich i amerykańskich doradców. Czcząc japońską przeszłość, rząd Meiji odważnie przyjął to, co obce i nowe. Co wyjaśnia ten paradoks? W jaki sposób japońska rewolucja z 1868 roku mogła być jednocześnie nowoczesna i tradycyjna, zarówno ksenofobiczna, jak i kosmopolityczna?

To Stand with the Nations of the World wyjaśnia paradoks restauracji poprzez siły globalizacji. Restauracja Meiji była częścią globalnego długiego XIX wieku, podczas którego ambitne państwa narodowe, takie jak Japonia, Wielka Brytania, Niemcy i Stany Zjednoczone, rzuciły wyzwanie wielkim wieloetnicznym imperiom na świecie - Osmanom, Qing, Romanowom i Habsburgom. Japońscy przywódcy chcieli celebrować japońską wyjątkowość, ale szukali także międzynarodowego uznania. Zamiast po prostu naśladować światowe potęgi, takie jak Wielka Brytania, starali się uczynić Japonię wyraźnie japońską w taki sam sposób, w jaki Wielka Brytania była wyraźnie brytyjska. Zamiast śpiewać God Save the King, stworzyli japoński hymn narodowy z tekstami starożytnej poezji, ale muzyką w zachodnim stylu. Przywrócenie rezonowało również ze starożytną przeszłością Japonii. W latach 600. i 700. Japonia była zagrożona przez dynastię Tang, dynastię tak potężną jak imperium rzymskie. Aby oprzeć się Tangowi, japońscy przywódcy zapożyczyli metody Tang, budując.

Scentralizowane państwo japońskie na modelach tangowych oraz nauka kontynentalnej nauki i technologii. Podobnie jak w XIX wieku, Japonia kooptowała międzynarodowe normy, jednocześnie nalegając na japońską odrębność. Konfrontując się z globalizacją w XIX wieku, Japonia spojrzała wstecz na starożytną globalizację z lat 600. i 700. Starożytna przeszłość nie była zatem odległa ani odległa, ale bezpośrednia i żywotna.