Staging Indigeneity: Turystyka ratunkowa i przedstawienie historii rdzennych Amerykanów

Opinie czytelników

Książka zapewnia wciągającą eksplorację rdzennej reprezentacji i opowiadania historii, szczególnie w programach plenerowych z udziałem rdzennych Amerykanów. Krytycznie analizuje utowarowienie Indigity i sposób, w jaki te narracje wzmacniają perspektywy osadników na temat historii Ameryki, jednocześnie odnosząc się do zaangażowania rzeczywistych rdzennych głosów w te portrety.

⬤ Wciągający i ważny temat
⬤ dobrze napisany z dobrą równowagą osobistej opowieści
⬤ zabawny i humorystyczny
⬤ oferuje wgląd w reprezentację rdzennej ludności i wpływ popularnych mediów.

Mógłby zagłębić się w możliwości edukacyjne oferowane przez rozrywkę; budzi obawy co do dokładności historycznej w porównaniu z sukcesem narracyjnym w niektórych programach.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Staging Indigeneity: Salvage Tourism and the Performance of Native American History

Zawartość książki:

W miarę jak turyści coraz częściej przemierzali Stany Zjednoczone pod koniec XIX i na początku XX wieku, zaskakująca liczba społeczności starała się wykorzystać historię rdzennych Amerykanów do stworzenia atrakcji turystycznych.

Począwszy od Happy Canyon Indian Pageant i Wild West Show w Pendleton w stanie Oregon, a skończywszy na dramatach plenerowych, takich jak Tecumseh! w Chillicothe w stanie Ohio i Unto These Hills w Cherokee w Karolinie Północnej, lokalni mieszkańcy wystawiali spektakle, które twierdziły, że czczą rdzenną przeszłość, jednocześnie przedstawiając ją na warunkach białych osadników. Łącząc początki tych przedstawień z ich współczesnymi wcieleniami, ta wnikliwa książka ujawnia, w jaki sposób stanowiły one to, co Katrina Phillips nazywa "turystyką ratunkową" - zestaw praktyk równoległych do tak zwanej etnografii ratunkowej, która dokumentowała historie, języki i kultury rdzennej ludności, jednocześnie wzmacniając przekonanie, że społeczeństwa rdzennych Amerykanów nieuchronnie zanikają.

Phillips argumentuje, że turystyka, nostalgia i autentyczność zbiegają się w czasie, tworząc turystykę ratunkową, która łączy turystykę i historię, spory o obywatelstwo, tożsamość, przynależność oraz ciągłe wykorzystywanie Indian i indiańskości jako środka ucieczki, rozrywki i rozwoju gospodarczego.