Inscenizacja rdzenności: turystyka ratunkowa i przedstawienie historii rdzennych Amerykanów

Opinie czytelników

Książka oferuje fascynującą eksplorację rdzennej reprezentacji w popularnych mediach, w szczególności poprzez programy plenerowe z udziałem rdzennych Amerykanów. Analizuje, w jaki sposób te narracje służą wzmocnieniu perspektywy osadników, jednocześnie podkreślając zaangażowanie rzeczywistych rdzennych głosów. Pomimo wciągającego pisania i humoru, recenzent życzyłby sobie więcej głębi w odniesieniu do edukacyjnych implikacji tych narracji.

⬤ Wciągająca i dobrze napisana
⬤ zabawna z humorem
⬤ dostarcza cennych spostrzeżeń na temat tubylczej reprezentacji i roli opowiadania historii
⬤ równoważy osobistą narrację z szerszymi tematami
⬤ polecana dla osób zainteresowanych mediami i historią.

Brakuje głębi w badaniu, w jaki sposób rozrywka służy jako okazja edukacyjna; nie w pełni odnosi się do wpływu narracji, które przedkładają sukces nad historyczną dokładność.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Staging Indigeneity: Salvage Tourism and the Performance of Native American History

Zawartość książki:

W miarę jak turyści coraz częściej przemierzali Stany Zjednoczone pod koniec XIX i na początku XX wieku, zaskakująca liczba społeczności starała się wykorzystać historię rdzennych Amerykanów do stworzenia atrakcji turystycznych.

Począwszy od Happy Canyon Indian Pageant i Wild West Show w Pendleton w stanie Oregon, a skończywszy na dramatach plenerowych, takich jak Tecumseh! w Chillicothe w stanie Ohio i Unto These Hills w Cherokee w Karolinie Północnej, lokalni mieszkańcy wystawiali spektakle, które twierdziły, że czczą rdzenną przeszłość, jednocześnie przedstawiając ją na warunkach białych osadników. Łącząc początki tych przedstawień z ich współczesnymi wcieleniami, ta wnikliwa książka ujawnia, w jaki sposób stanowiły one to, co Katrina Phillips nazywa "turystyką ratunkową" - zestaw praktyk równoległych do tak zwanej etnografii ratunkowej, która dokumentowała historie, języki i kultury rdzennej ludności, jednocześnie wzmacniając przekonanie, że społeczeństwa rdzennych Amerykanów nieuchronnie zanikają.

Phillips argumentuje, że turystyka, nostalgia i autentyczność zbiegają się w czasie, tworząc turystykę ratunkową, która łączy turystykę i historię, spory o obywatelstwo, tożsamość, przynależność oraz ciągłe wykorzystywanie Indian i indiańskości jako środka ucieczki, rozrywki i rozwoju gospodarczego.