Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Stagestruck” autorstwa Sarah Schulman zebrała mieszankę pochwał i krytyki. Wielu czytelników docenia zdolność Schulman do prowokowania do myślenia i krytykowania kwestii społecznych, szczególnie w odniesieniu do przedstawiania tematów LGBTQ+ w teatrze komercyjnym, zwłaszcza w odniesieniu do „Rent”. Istnieją jednak poważne zarzuty dotyczące jej stylu pisania, postrzeganych sprzeczności w jej argumentach i jej podejścia do tematu, przy czym niektórzy uważają, że wykorzystuje ona dziedzictwo Jonathana Larsona, twórcy „Rent”.
Zalety:⬤ Wciągająca i prowokująca do myślenia krytyka kulturowa
⬤ wzywa czytelników do przemyślenia założeń
⬤ dobrze napisana osobista narracja
⬤ wnikliwa relacja z doświadczeń LGBTQ i dynamiki teatru komercyjnego
⬤ rezonuje z czytelnikami, którzy cenią sobie głębokie dyskusje kulturowe.
Wady:⬤ Trudny styl pisania
⬤ dostrzegalna złość może umniejszać klarowność
⬤ czytelnicy mogą uznać argumenty za sprzeczne lub jęczące
⬤ niektórzy uważają, że niesprawiedliwie atakuje Jonathana Larsona
⬤ oskarżenia o zachowanie szukające uwagi
⬤ niektórzy twierdzą, że argumentom brakuje wiarygodności.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Stagestruck: Theater, Aids, and the Marketing of Gay America
Zawartość książki:
W Stagestruck znana powieściopisarka i krytyk Sarah Schulman przedstawia swoją rosnącą świadomość zaskakujących podobieństw między jej powieścią People in Trouble a hitem Broadwayu Rent. Napisana mocnym i osobistym głosem książka Schulman jest po części plotkarską narracją, po części zakulisowym spojrzeniem na nowojorską kulturę teatralną, a po części polemiką na temat tego, jak artyści głównego nurtu dokooptowują twórczość „marginalnych” artystów, aby nadać własnej pracy atmosferę różnorodności i autentyczności.
Wznosząc się ponad szczegóły własnej sprawy, Schulman odważnie wykorzystuje swoje podejrzenia o naruszenie praw autorskich jako okazję do zainicjowania szerszej rozmowy na temat tego, w jaki sposób AIDS i doświadczenia gejowskie są reprezentowane w amerykańskiej sztuce i handlu. Dokładnie opowiadając o tym, jak odkryła, w jaki sposób Rent zaczerpnął materiały z jej własnej powieści, Schulman zabiera nas w porywającą i irytującą podróż przez struktury władzy nowojorskiego teatru i mediów, podróż, którą odbyła, aby ubiegać się o prawną restytucję i sprawić, by jej głos został usłyszany. Następnie, aby zapewnić kontekst kulturowy dla pojawienia się Rent - którego Schulman doświadczyła z pierwszej ręki jako cotygodniowy krytyk teatralny dla New York Press w czasie premiery Rent - ujawnia bogate szczegóły ówczesnej sceny teatralnej off- i off-off-Broadway.
Argumentuje, że te często pomijane dzieła i spektakle dostarczają bardziej zniuansowanych i dokładnych przedstawień życia gejów, Latynosów, czarnoskórych, lesbijek i osób z AIDS niż popularne dzieła oglądane w pełnych salach na Broadwayu. Schulman podsumowuje swoją dyskusję, wnikliwie przyglądając się temu, jak kultura gejów i lesbijek została szybko utowarowiona, nie tylko przez produkcje teatralne głównego nurtu, takie jak Rent, ale także przez jej redukcję do zwykłej grupy demograficznej, która stała się smaczna dla niszowego marketingu.
Ostatecznie, jak twierdzi Schulman, amerykańska sztuka i kultura uczyniły akceptowalną reprezentację "homoseksualistów", która podważa, jeśli nie całkowicie wymazuje, rzeczywiste doświadczenia ludzi, którzy nadal cierpią z powodu dyskryminacji lub chorób. Przesłanie Stagestruck z pewnością wywoła dyskusję i podniesie poziom debaty na temat polityki kulturalnej w dzisiejszej Ameryce.
