Sprawiedliwość: Prawa i krzywdy

Opinie czytelników

Nicholas Wolterstorff w książce „Sprawiedliwość: Rights and Wrongs” przedstawia teistyczną analizę sprawiedliwości, koncentrując się na przyrodzonych prawach i ich teologicznym pochodzeniu. Przeciwstawia ona dwie koncepcje sprawiedliwości: sprawiedliwość jako porządek praw i sprawiedliwość jako przyrodzone prawa, opowiadając się za tą drugą jako niezbędną do zrozumienia ludzkiej godności i zobowiązań moralnych. Książka omawia ograniczenia świeckich teorii praw i podkreśla znaczenie boskiego przykazania i wrodzonej wartości jednostek.

Książka jest chwalona za głębokie filozoficzne spostrzeżenia, dogłębną analizę i zdolność do zmiany zrozumienia sprawiedliwości i praw człowieka przez czytelnika. Argumenty Wolterstorffa dotyczące historycznego pochodzenia praw i nieadekwatności świeckich relacji są postrzegane jako przekonujące. Wspomniano również, że styl pisania jest czytelny pomimo złożonej tematyki. Kilku recenzentów podkreśla osobisty wpływ i intelektualne wyzwanie, jakie zapewnia książka.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że część książki jest gęsta i stanowi wyzwanie, wymagając znacznego wysiłku, aby ją rozpakować. We wnioskach Wolterstorffa dotyczących trwałości przyrodzonych praw w kulturze postchrześcijańskiej wyczuwalny jest pesymizm, który może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom. Co więcej, obszerna filozoficzna głębia może nie być odpowiednia dla tych, którzy szukają prostszej dyskusji na temat sprawiedliwości.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Justice: Rights and Wrongs

Zawartość książki:

Szeroko zakrojona i ambitna Sprawiedliwość łączy filozofię moralną i etykę chrześcijańską, aby rozwinąć ważną teorię praw i sprawiedliwości jako opartą na prawach. Nicholas Wolterstorff omawia, czym jest posiadanie prawa i umiejscawia prawa w szacunku należnym wartości posiadacza praw. Stwierdziwszy, że prawa przyznawane społecznie wymagają istnienia praw naturalnych, Wolterstorff argumentuje, że żadne świeckie ujęcie naturalnych praw człowieka nie jest skuteczne; zamiast tego proponuje ujęcie teistyczne.

Wolterstorff poprzedza swój systematyczny opis sprawiedliwości jako ugruntowanej w prawach badaniem powszechnego twierdzenia, że mówienie o prawach jest z natury indywidualistyczne i zaborcze. Wykazuje, że idea praw naturalnych nie powstała ani w oświeceniu, ani w indywidualistycznej filozofii późnego średniowiecza, ale była już wykorzystywana przez prawników kanonicznych w XII wieku. Śledzi nasze intuicje dotyczące praw i sprawiedliwości jeszcze dalej, do hebrajskich i chrześcijańskich pism świętych. Po obszernym omówieniu sprawiedliwości w Starym Testamencie i Nowym Testamencie, pokazuje, dlaczego starożytna filozofia grecka i rzymska nie może służyć jako ramy dla teorii praw.

Łącząc prawa i krzywdy z relacją Boga z ludzkością, Sprawiedliwość nie tylko oferuje bogaty i przekonujący filozoficzny opis sprawiedliwości, ale także wnosi ważny wkład w przezwyciężenie współczesnego podziału między dyskursem religijnym a prawami człowieka.