Sprawiedliwe miasto

Opinie czytelników

The Just City autorstwa Jo Walton bada filozoficzne implikacje stworzenia utopijnego społeczeństwa opartego na Republice Platona, zaludnionego mieszanką postaci historycznych i mitologicznych, w tym bogów i filozofów. Chociaż założenie jest przekonujące, a postacie dobrze wykreowane, to wykonanie jest krytykowane za brak napięcia narracyjnego, błądzenie bez celu i nagłe zakończenie. Pojawiają się wątki autonomii i przemocy seksualnej, co niektórzy czytelnicy uznali za problematyczne. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest postrzegana raczej jako intelektualna eksploracja niż tradycyjna narracja.

Założenie jest prowokujące do myślenia i wyjątkowe, wprowadzając filozoficzne pytania do fantastycznej scenerii. Postacie są interesujące i wiarygodne, z głębią i różnorodnością. Styl pisania jest wciągający, a eksploracja pojęć z filozofii jest dobrze przedstawiona. Wielu czytelników docenia zdolność Waltona do wplatania złożonych idei w narrację, która jest przystępna i zabawna.

Fabuła jest opisywana jako bezcelowa, pozbawiona prawdziwego napięcia narracyjnego i wyraźnego kierunku. Niektórzy czytelnicy uznali zakończenie za nagłe i niesatysfakcjonujące, czując, że pozostawiło historię nierozwiązaną. Niektóre tematy, w tym dyskusje na temat autonomii i przypadków przemocy seksualnej, wzbudziły obawy niektórych czytelników. Kilku krytyków zauważyło, że historia nie spełniła oczekiwań określonych przez poprzednie dzieła Waltona.

(na podstawie 116 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Just City

Zawartość książki:

Tutaj, w Just City, staniesz się najlepszym sobą. Będziecie się uczyć, rozwijać i dążyć do doskonałości.

Stworzone jako eksperyment przez podróżującą w czasie boginię Pallas Athene, Sprawiedliwe Miasto jest zaplanowaną społecznością, zamieszkaną przez ponad dziesięć tysięcy dzieci i kilkuset dorosłych nauczycieli ze wszystkich epok historii, wraz z kilkoma przydatnymi robotami z dalekiej ludzkiej przyszłości - wszyscy osiedlili się razem na śródziemnomorskiej wyspie w odległej przeszłości.

Uczennica Simmea, urodzona jako córka egipskiego rolnika między 500 a 1000 rokiem n.e., jest genialnym dzieckiem, żądnym wiedzy, gotowym dążyć do bycia najlepszym sobą. Nauczycielka Maia była niegdyś Ethel, młodą wiktoriańską damą, która dużo się uczyła i miała niewielkie perspektywy, która modliła się do Pallas Athene w niestrzeżonej chwili podczas podróży do Rzymu - i w jednej chwili znalazła się w Sprawiedliwym Mieście, a szarooka Athene stała przed nią bezbłędnie.

W międzyczasie Apollo - oszołomiony świadomością, że są rzeczy, które śmiertelnicy rozumieją lepiej niż on - zaaranżował ludzkie życie i przybył do Miasta jako jedno z dzieci. Zna swoją prawdziwą tożsamość i ukrywa ją przed rówieśnikami. W tym życiu jest podatny na wszystkie problemy związane z byciem człowiekiem.

Następnie, kilka lat później, przybywa Sokrates - ten sam Sokrates zapisany przez samego Platona - aby zadać wszystkie kłopotliwe pytania, których można się spodziewać. To, co dzieje się później, to opowieść, którą mógłby opowiedzieć tylko genialny Jo Walton.