Społeczność jako bunt: Syllabus przetrwania w środowisku akademickim jako kolorowa kobieta

Opinie czytelników

Książka jest potężną i wnikliwą eksploracją systemowego rasizmu, kolonializmu i imperializmu w środowisku akademickim, szczególnie dotykającego kobiety kolorowe. Łączy osobiste doświadczenia z krytycznymi analizami i jest wysoce zalecana dla naukowców, nauczycieli i każdego, kto pracuje w środowisku akademickim.

Wnikliwa i zmieniająca życie, pięknie napisana, rezonuje na poziomie osobistym, zapewnia ważne perspektywy dla kobiet kolorowych w środowisku akademickim, zachęca do budowania społeczności i aktywizmu oraz jest postrzegana jako niezbędna lektura dla pracowników akademickich.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać konfrontacyjną naturę krytyki za wyzwanie, zwłaszcza ci, którzy są odporni na uznanie kwestii systemowych w środowisku akademickim. Może to wymagać głębokiej osobistej refleksji, co dla niektórych może być niewygodne.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Community as Rebellion: A Syllabus for Surviving Academia as a Woman of Color

Zawartość książki:

Inspirujące osobiste świadectwo splecione z analizą polityczną, Community as Rebellion oferuje medytację nad możliwościami tworzenia przestrzeni wolności na uniwersytecie dla kolorowych studentów i wykładowców, którzy często doświadczają przemocy i braku przynależności z powodu kolonizujących, rasistowskich, klasowych i nierównych struktur, które podtrzymują środowisko akademickie i uniwersytet. Dzieląc się historiami, osobistymi refleksjami i doświadczeniami, autorka zaprasza czytelników - w szczególności czarnoskóre, rdzenne, latynoskie i azjatyckie kobiety - do zaangażowania się w wyzwoleńcze praktyki bojkotu i abolicji, w przeciwieństwie do tokenizujących i wyzyskujących struktur uniwersyteckich, które kształtują nasze doświadczenia w akademii i utrudniają nam przetrwanie i sukces.

W połączeniu z radykalnym budowaniem społeczności, praktyki te są niezbędne do przetrwania i mają kluczowe znaczenie dla walki z systemem, który nas niszczy. Jednym z kluczowych miejsc tworzenia wolności na uniwersytecie jest sala lekcyjna.

Medytując nad nauczaniem studiów etnicznych, autorka zachęca nauczycieli do myślenia o aktywizmie i sprawiedliwości społecznej jako centralnych elementach tego, co nazywa „nauczaniem w wolności”, progresywną formą zbiorowego uczenia się, która priorytetowo traktuje podporządkowaną wiedzę, przemilczane historie i epistemologie pochodzące z globalnego Południa oraz z rdzennych, czarnych i brązowych społeczności. Nauczając w wolności i dla wolności, nie tylko uznajemy krzywdę, jaką uniwersytet wyrządził naszym osobom i naszym sposobom poznania od momentu jego powstania, ale także tworzymy alternatywne sposoby bycia, tworzenia, życia i odnoszenia sukcesów poprzez naszą pracę.