Społeczność jako bunt: Syllabus przetrwania w środowisku akademickim jako kolorowa kobieta

Opinie czytelników

Książka „Community as Rebellion” autorstwa dr Lorgii Garcíi Peñy jest wysoko ceniona wśród czytelników za wnikliwą i mocną analizę systemowego rasizmu, kolonializmu i imperializmu w środowisku akademickim, szczególnie w kontekście wpływu na kobiety kolorowe. Wielu czytelników uznało tę książkę za transformującą i niezbędną lekturę, oferującą zarówno osobiste historie, jak i szerszą krytykę, która rezonuje w społeczności akademickiej. Została opisana jako zmieniająca życie i jest zalecana jako lektura obowiązkowa zarówno dla pracowników akademickich, jak i studentów.

Książka jest wnikliwa, wciągająca i mocna, prowadząc czytelników do głębokiego zrozumienia wyzwań stojących przed marginalizowanymi osobami w środowisku akademickim. Jest dobrze napisana i osobista, dzięki czemu można się z nią utożsamić. Czytelnicy doceniają wezwanie do demontażu struktur wykluczających i skupienie się na wspieraniu społeczności i radykalnej nadziei. Książka jest opisywana jako „praca miłości” i jest chwalona za jej znaczenie w promowaniu inkluzywności i równości w środowisku akademickim.

Niektórym czytelnikom może być trudno zaangażować się w tę książkę, jeśli są odporni na konfrontację z niewygodnymi prawdami o środowisku akademickim lub ich własnym współudziałem w istniejących systemach. Istnieje sugestia, że może ona stanowić wyzwanie dla tych, którzy czerpią korzyści z obecnych struktur, co czyni ją potencjalnie kontrowersyjną dla niektórych odbiorców.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Community as Rebellion: A Syllabus for Surviving Academia as a Woman of Color

Zawartość książki:

Medytacja na temat wolności w akademii dla kolorowych kobiet.

Łącząc osobistą narrację z analizą polityczną, Community as Rebellion oferuje medytację na temat tworzenia wyzwoleńczych przestrzeni dla kolorowych studentów i wykładowców w środowisku akademickim. Podobnie jak inne kolorowe badaczki, Lorgia García Peña walczyła z kolonizującymi, rasistowskimi, klasistowskimi i nierównymi strukturami, które utrwalają systemową przemoc na uniwersytetach. Poprzez osobiste doświadczenia i refleksje analityczne autorka zaprasza czytelników - w szczególności czarnoskóre, rdzenne, latynoskie i azjatyckie kobiety - do zaangażowania się w wyzwoleńcze praktyki bojkotu, abolicji i radykalnego budowania społeczności w celu zwalczania tokenizujących i wyzyskujących struktur świata akademickiego.

García Peña argumentuje, że klasa jest kluczem do tworzenia wolności na uniwersytecie, wzywając nauczycieli do rozważenia aktywizmu i sprawiedliwości społecznej jako centralnego elementu tego, co nazywa „nauczaniem w wolności”: progresywną formą zbiorowego uczenia się, która priorytetowo traktuje podporządkowaną wiedzę, przemilczane historie i epistemologie z Globalnego Południa oraz rdzennych, czarnych i brązowych społeczności. Nauczając w wolności i dla wolności, nie tylko uznajemy krzywdę, jaką uniwersytet wyrządził naszym osobom i naszym sposobom poznania od momentu jego powstania, ale także tworzymy alternatywne sposoby bycia, tworzenia, życia i odnoszenia sukcesów poprzez naszą pracę.