Splamione krwią narracje: Film giallo we Włoszech i za granicą

Opinie czytelników

Książka przedstawia zbiór esejów na temat filmów giallo, ale nie oferuje wielu nowych informacji i ma format eseju krytycznego, który może być suchy. Podczas gdy niektóre eseje dostarczają dobrych spostrzeżeń, autor uważa, że wielu autorom brakuje prawdziwej miłości do gatunku, a niektóre tematy zostały lepiej omówione w przeszłości.

⬤ Niektóre eseje dostarczają dobrych spostrzeżeń
⬤ obejmuje amerykańskie i kanadyjskie gialli
⬤ nie jest całkowicie nudny w porównaniu do typowych prac akademickich.

⬤ Zawiera głównie stare informacje z niewielkim nowym spojrzeniem
⬤ format eseju krytycznego jest postrzegany jako suchy i pretensjonalny
⬤ brakuje prawdziwego entuzjazmu dla gatunku ze strony autorów
⬤ poprzednie prace obejmują tematy bardziej dogłębnie.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bloodstained Narratives: The Giallo Film in Italy and Abroad

Zawartość książki:

Donald L. Anderson, Brian Brems, Eric Brinkman, Matthew Edwards, Brenda S. Gardenour Walter, Andrew Grossman, Lisa Haegele, Gavin F. Hurley, Mikel J. Koven, Sharon Jane Mee, Fernando Gabriel Pagnoni Berns, Milie von Garan, Connor John Warden i Sean Woodard.

Cykl filmowy giallo (żółty), charakteryzujący się krwawymi morderstwami i połączeniem sztuki wysokiej z kinem obskurnym, zyskał na znaczeniu we Włoszech w latach 60. i 70. ubiegłego wieku. Począwszy od "Dziewczyny, która wiedziała za dużo" The Girl Who Knew Too Much Mario Bavy (1963) i "Ptaka o kryształowym upierzeniu" The Bird with the Crystal Plumage Dario Argento (1970), filmy giallo wywarły wpływ na amerykańskie slashery lat 80. i przyciągnęły coraz większą rzeszę fanów.

W filmie Bloodstained Narratives: TheGiallo Film in Italy and Abroad, autorzy badają niedoceniane aspekty gialli. Rozdziały przedstawiają czytelnikom szeroką gamę filmów, w tym arcydzieła Argento i pomijane perełki, z których wszystkie zostały szczegółowo przeanalizowane. Zamiast rozumieć gialli jako skoncentrowane wyłącznie we Włoszech w latach 70-tych, ta kolekcja bada rozszerzenie narracji gialli za granicę poprzez różne geografie i czasy. Książka analizuje włoskie gialli z lat 70., a także amerykańskie neo-gialli, francuskie produkcje, kanadyjskie horrory z lat 80. oraz azjatyckie przeróbki tego "żółtego" cyklu filmów kryminalnych/horrorów. Bloodstained Narratives zawiera również wywiady z dwoma reżyserami filmów giallo, w tym z kultowym Antonio Bido. Zamiast zniknąć z kinowej sceny, gialli służy jako prekursor i stały wspólnik horrorów przez cały XXI wiek.