Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Spite Danielle Pafundy reimaginuje Nadję Andr Bretona w rozmowie z jego Communicating Vessels i My Heart Through Which Her Heart Has Passed. Spite przemawia przez melancholijną, bohemistyczną dziewczynę-marzenie. Nie będąc już bramą do męskiego przeznaczenia artysty, Nadja staje się agentem własnej ewolucji. Wiersze rozważają, co się dzieje, gdy nie utożsamiamy już szpitala z grobem, ale rozumiemy go jako miejsce generatywne. Nadja toczy swojego byłego kochanka na noszach przez płonące miasto. Przemierza place budowy, gabinety pielęgniarek i jabłonie. Podnosimy przedłużenie puszki, rozbijamy się na delirycznej wyspie, rozważamy nieuczciwe przekonanie, że każdy dzień musi zawierać / ból, i schodzimy z ogromnego pokosu jedwabiu. Spite nie boi się brzydkich uczuć ani zachwytu.
Fragmenty pojawiają się na:
Diode Poetry
Typo Magazine.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)