Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Oryginalny tytuł:
The Dead Girls Speak In Unison
Zawartość książki:
"Danielle Pafunda obala stereotyp dumnych, delikatnych dziewcząt w swoim porywającym zbiorze poezji The Dead Girls Speak in Unison. Osadzona w surrealistycznym podziemnym świecie, przejmuje zbiorowy głos wzmocnionych kobiecych ciał i ironicznie używa osobliwego języka i struktury, aby opisać prawdziwą naturę kobiet.... ) Zbiór Pafundy pozostawia czytelników spragnionych większej ilości "zgniłych stron".
Jeśli szukasz czegoś ładnego, nie zaglądaj tutaj. -- Verse, Brittany Capps -"Nieczęsto widujemy chórzystki, ale mówienie unisono daje tym "dziewczynom" zbiorową obecność, zmuszając nas do zmierzenia się z przemocą ze względu na płeć. Dziewczyny zyskują w tym pewną moc...
surowe dziewczyny, które omijają dojrzałość, które są tak surowe i obraźliwe, jak to tylko możliwe. Te niewyrafinowane dziewczyny są głęboko niepokojące".
-- The Plot, Heidi Czerwiec - Danielle Pafunda jest autorką The Dead Girls Speak in Unison (Bloof Books, 2017), Natural History Rape Museum (Bloof Books, 2013), Manhater (Dusie Press, 2012), Iatrogenic: Their Testimonies (Noemi Press, 2010), My Zorba (Bloof Books, 2008), Pretty Young Thing (Soft Skull Press, 2005) oraz chapbooki Cram (Essay Press, 2015) i When You Left Me in the Rutted Terrain of Our Love at the Border, Which I Could Not Cross, Remaining a Citizen of this Corrupt Land (Birds of Lace, 2014). Jej wiersze ukazały się w trzech wydaniach The Best American Poetry i były antologizowane w Beauty is a Verb: The Poetics of Disability (Cinco Puntos Press, 2011), Gurlesque: The New Grrly, Grotesque, Burlesque Poetics (Saturnalia Books, 2010), Not for Mothers Only: Contemporary Poems on Child-Getting & Child Rearing (Fence Books, 2007), Hick Poetics (Lost Roads Press, 2015) i Please Excuse This Poem: 100 Poets for the Next Generation (Penguin, 2015).
