Speculum Inclusorum / A Mirror for Recluses: A Late-Medieval Guide for Anchorites and Its Middle English Translation
Zainteresowanie życiem kotwicznym w Europie, a w szczególności w średniowiecznej Anglii, nigdy nie było większe. A jednak prawie wszystkie ostatnie dyskusje koncentrują się na tych samych tekstach - De Institutione inclusarum i Ancrene Wisse. Rozważania na temat płci i anchorytyzmu zostały ograniczone przez założenie, że życie samotnicze było "zjawiskiem kobiecym", prowadzonym niemal wyłącznie przez kobiety. To krytyczne wydanie późnośredniowiecznej angielskiej "reguły" dla zakotwiczonych mężczyzn jest aktualną interwencją i bodźcem do - już ekscytującej - dziedziny.
Speculum Inclusorum to łacińska reguła lub przewodnik z początku XV wieku. Jest ona szczególnie godna uwagi ze względu na uwagę, jaką poświęca rozeznaniu i próbie powołania przyszłego zakotwiczonego; ze względu na szczerą dyskusję na temat pokus i niebezpieczeństw życia w odosobnieniu, w tym grzechów seksualnych; głębokie rozważania na temat duchowego życia zakotwiczonego w modlitwie, medytacji i czytaniu; przewidywanie radości kontemplacji, które na niego czekają; oraz ekstatyczną jakość niektórych jego pism. Speculum jest dziełem, które samo w sobie jest bardzo interesujące. W ciągu dekady lub dwóch od jego oryginalnej kompozycji został przetłumaczony na język angielski w celu dostosowania go do czytelników zakotwiczonych kobiet. Niniejsza książka daje pierwszą okazję do porównania łacińskiej i angielskiej wersji reguły, jednej przeznaczonej dla mężczyzn, a drugiej dla zakotwiczonych kobiet. Jest to pierwsze od 1913 r. wydanie tego fascynującego i ważnego tekstu, ale pierwsze wydanie anglojęzyczne i pierwsze.
Pełne tłumaczenie na język angielski zostanie opublikowane. Jest to ważny wkład w toczące się debaty na temat duchowości i instytucji religijnych w kościele post-Wycliffe, post-Arundel.
