Spalony żywcem: Bruno, Galileusz i inkwizycja

Opinie czytelników

Książka bada życie i idee Giordano Bruno, w szczególności jego przekonania astronomiczne oraz kontekst jego procesu i egzekucji przez Inkwizycję. Książka rysuje podobieństwa między Bruno i Galileuszem, podkreślając, jak bardziej nowoczesne idee Bruno dotyczące wszechświata doprowadziły do poważnych reperkusji. Chociaż książka jest pouczająca i dobrze zbadana, opinie na temat tego, czy Bruno był męczennikiem za naukę, czy za kwestionowanie podstawowych doktryn chrześcijańskich, są różne.

Tekst jest jasny i szczegółowy, z cytatami z podstawowych źródeł, dzięki czemu jest przystępny zarówno dla zwykłych czytelników, jak i profesjonalistów. Przedstawia ponowną analizę egzekucji Bruna i przeciwstawia się błędom na jej temat, w ciekawy sposób opowiadając o kontekście historycznym, jednocześnie wplatając historię innych postaci, takich jak Galileusz i Campanella.

Niektórzy czytelnicy nie zgadzają się ze stanowiskiem autora, uważając, że kara Bruno wynikała bardziej z jego zaprzeczenia głównym naukom chrześcijańskim niż wyłącznie z jego przekonań astronomicznych. Pojawia się również krytyka charakteru i podejścia Bruno, wskazująca, że nie był on powszechnie szanowany wśród współczesnych.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Burned Alive: Bruno, Galileo and the Inquisition

Zawartość książki:

W 1600 roku katolicka inkwizycja skazała filozofa i kosmologa Giordano Bruno za herezję, a następnie spalono go żywcem na Campo de' Fiori w Rzymie. Historycy, naukowcy i filozofowie tradycyjnie utrzymywali, że teologiczne przekonania Bruna doprowadziły do jego egzekucji, zaprzeczając jakiemukolwiek związkowi między jego badaniami nad naturą wszechświata a jego procesem.

Jednak w książce Burned Alive, Alberto A. Martinez opiera się na nowych dowodach, aby twierdzić, że kosmologiczne przekonania Bruna - że gwiazdy są słońcami otoczonymi przez światy planetarne, takie jak nasz, i że Ziemia porusza się, ponieważ ma duszę - były rzeczywiście głównym czynnikiem jego potępienia. Łącząc proces Bruna z późniejszymi konfrontacjami między Inkwizycją a Galileuszem w 1616 i 1633 roku, Martinez pokazuje, jak niektórzy z tych samych inkwizytorów, którzy osądzili Bruna, rzucili wyzwanie Galileuszowi.

W szczególności jeden z duchownych, który był autorem najbardziej krytycznych raportów wykorzystanych przez Inkwizycję do potępienia Galileusza w 1633 r., natychmiast potem napisał niepublikowany rękopis, w którym potępił Galileusza i innych zwolenników Kopernika za ich przekonania na temat wszechświata: że istnieje wiele światów i że Ziemia porusza się, ponieważ ma duszę. Rzucając wyzwanie przyjętej historii astronomii i ukazując Bruna jako prawdziwego innowatora, którego wkład w naukę wyprzedził wkład Galileusza, książka ta pokazuje, że to kosmologia, a nie teologia, doprowadziła Bruna do śmierci.